در نوامبر ۲۰۱۶، آمریکایی ها همین ترامپ را به ریاست جمهوری انتخاب کردند. این فرد کسی بود که باراک اوباما را به عنوان یک مسلمان محکوم و ادعا کرد که در یک کشور خارجی متولد شده است. بر اساس سخنرانی ها، حکم ها و افرادی که به استخدام خود درآورده است، نسبت به شخصیت و تفکرات وی، طور دیگری نمی توان قضاوت کرد.

ترامپ یک نژادپرست و نفرت افکن است. بسیاری از آمریکایی ها، دنیا را به چشم مکانی تهاجمی و دوگانهٔ خیر و شر می بینند. دونالد ترامپ، دقیقا ذهنیت این افراد را در واقعیت بازسازی می کند. رئیس جمهور آمریکا مقصران را معرفی کرده است: مهاجران و نخبگان. در صورتی که در آینده یک حمله تروریستی دیگر در ایالات متحده اتفاق بیافتد، ترامپ مقصر را از الان انتخاب کرده است- قضات لیبرالی که پناهجویان را به کشور راه می دهند.

نژادپرستی به شیوه های غیرآشکار اتفاق می افتد. ابتدا با پیش داوری و تبعیض شروع می شود: مثلا کودکان سفیدپوست مورد تشویق قرار می گیرند و سیاه پوستان، بیشتر از سفیدان در معرض اتهام پلیس قرار می گیرند. سپس، فعالان نژادپرستی علیه سیاه پوستان فعالیت می کنند و در آخر هم سیاستمدارانی که به صورت محسوسی، به کلیشه ها پایبند هستند به فعالیت می پردازند. تمامی این عوامل، به صورت مجزا تاثیرگذارند، اما گا ها تمامی آن ها دست به دست هم می دهند و باعث ایجاد آشوب و خشونت در میان مردم می شوند. این امر دقیقا اتفاقی است که در سوسیالیسم ملی آلمان و آپارتاید در آفریقای جنوبی افتاده است.

مجارستان نیز در چند سال گذشته شاهد چنین موجی بوده و اکنون ترامپ نیز به آن پیوسته است. در طول این مراحل، آثار نژادپرستی کاملا مشهود است و عامل بازدارنده ای در کار نیست.

دیوید دوک، رهبر نژادپرستان آمریکایی، دلایل خوبی برای تشکر از ترامپ در این هفته داشت. زمانی که رییس جمهور ایالات متحده می گوید قربانی درست به اندازه قاتل، مسئول است و مخالفان مسلح نیز دقیقا به اندازه حزب نازی که مسئول به راه انداختن جنگ جهانی بود، گناهکار هستند، پس این دو فرد در کنار یکدیگر به یک هدف کلیدی دست یافته اند. امروزه تحمل، همدلی، مهربانی و تنوع نظرات، در سایه سیاست کمرنگ شده اند. به زودی گفتن جملات نژادپرستانه عادی خواهد شد و زمانی که عادی شود، بروز خشونت نیز آسان تر خواهد شد. چرخ تمدن در آمریکا در حال چرخیدن معکوس است.