او توضیح داد: البته ما قرارداد فروش نفت با روسیه داریم؛ یعنی شرکت ملی نفت(NIOC )، نفت را می فروشد و یک شرکت دولتی روس می خرد و پول را هم به یورو دریافت می‌کنیم و نصف پول را هم خدمات و تجهیزات دریافت می کنیم.

معاون وزیر نفت ایران گفت: قرارداد (فروش نفت در ازای پول و خدمات) روی کاغذ تمام شده ولی هنوز عملیاتی نشده که امیدواریم هر چه زودتر عملیاتی شود و آنها بتوانند نفت را برداشت کنند. این قرارداد به ما کمک می کند که روابط دو کشور نه فقط در نفت بلکه در سایر زمینه ها هم مستحکم شده و به پیشبرد اهداف مشترک کمک می‌کند.

این مقام مسئول در وزارت نفت گفت: بر اساس این قرارداد ما ۱۰۰ هزار بشکه نفت به روسیه به قیمت روز ارسال می کنیم و ۵۰ درصد آن را کالا و تجهیزات دریافت می کنیم.

یک منبع آگاه به قرادادهای نفتی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درباره جزییات این قرارداد تاکید کرد: این قرادادی میان دولت ایران و روسیه نبوده بلکه برخی بنگاه‌های خاص در صدد انعقاد چنین قرادادی بر آمده اند.

او گفت: این قرارداد در گذشته و در زمان تحریم ها منعقد شده اما معلوم نیست وضعیت آن در آینده چه خواهد شد. اما اینکه گفته شود شرکت ملی نفت در صدد چنین قرادادی برآمده درست نیست بلکه این بنیاد این کار را کرده است.

فارغ از نقیضه های مطرح شده در اظهارات مقامات کشورمان و تناقض آن با اظهارات مقامات روس، پیش بینی توجه گسترده رسانه های ترکیه و کشورهای عربی از جمله عربستان سعودی دور از ذهن نبود. این خبر به همان اندازه که مایه خوشنودی آنهاست؛ مایه نگرانی و تعجب ایرانیان شده است. طرح مساله فروش نفت در ازای غذا از سوی هر ارگان صاحب نفتی که صورت بگیرد، به این دلیل باعث تعجب است که روسیه به دلیل تحریم های غربی که در پی اشغال کریمه بر این کشور تحمیل شده است تحت فشار است. از سوی دیگر چندی پیش ایران میزبان هیات های تجاری روسی بود که خواستار خرید مواد غذایی از قبیل کنسرو و رب بوده‌اند.

سوالی که در این میان به ذهن میرسد این است که با توجه به حمایت های دولتی از کشاورزان و تولید داخلی و شعار سالهای اخیر مقام معظم رهبری که بر محور تولید داخلی و اشتغال استوار است قرار است چه مواد غذای ای از روسیه وارد کشورمان شود؟! و سوال دیگر اینکه با چه استدلالی قرار است سیاست "نفت در برابر غذا" که رویکرد مالی جمهوری اسلامی در دوران سخت دفاع مقدس و به واسطه تحریم های غرب علیه کشورمان بود در دوران لغو تحریم ها و آزادی روابط تجاری بار دیگر تکرار شود؟