از بهارسال نود و دو تا بهار نود و شش ، حسن روحانی دو بار در برابر میلیونها ایرانی در مورد باقر قالیباف افشاگری کرد. به ادعای روحانی ، قالیباف در سال هفتاد و هشت در مقام‌فرمانده نیروی انتظامی به دنبال فریب دانشجویان ، کشاندن آنها به خیابان ها و سپس،قلع و قمع آنان بوده است. دومین افشاگری مربوط به مباشرت قالیباف در یک فساد بزرگ است که به گفته روحانی ، اگر پیگیری می شد " قالیباف الان در اینجا حضور نداشت ". البته روحانی نگفت فساد مورد ادعای او چه بوده اما مطمئنم آنچه روحانی با چهره برافروخته از آن‌سخن گفت " عدم حضور در نماز جماعت اداره یا روزه خواری در ملا عام" نبوده که ارتکاب اولی توسط کارمندان عادی می توانست به مردود شدن در مراحل گزینش منجر شود و مجازات دومی برای شهروندان عادی ، شلاق است. فساد مورد اشاره روحانی ، اختلاس در حد چند صد میلیون تومان هم نمی تواند باسد زیرا چنین ارقامی برای سران حکومت ، بی ارزش تر از آن است که پرونده آن به شورایعالی امنیت ملی برود و آقای روحانی ، از سر مردانگی!!!!!! بر آن سرپوش بگذارد.
با فرض راستگویی روحانی ، نمی توانم قضاوت کنم کدام‌رذیلت قالیباف ، تنفرانگیزتر است : تلاش او برای فریب دانشجویان یا دست داشتن او در فساد گسترده مالی. سرکوب معترضان از یکسو ، اقدامی ضد اخلاقی و ضد قانونی است و از سوی دیگر با ایحاد رعب در میان منتقدان و خاموش کردن صدای آنان ، محیط را برای فسادهای کلان و حمایت قدرتمندان از فاسدان مساعد می کند .در عین‌حال برخی فسادهای مالی، آنقدر گسترده و زیان بار است که نمی توان آن را کم‌اهمیت تر از سرکوب منتقدان دانست. هر کدام از دو مفسده فوق که اهمیت بیشتری داشته باشد بر سرنوشت قالیباف تاثیری نخواهد داشت زیرا او در برابر میلیونها بیننده تلویزیون ، انتساب این اتهامات به خود را شنیده و هیچیک از آنها را رد نکرده است.
سه ماه پس از افشاگری دوم روحانی علیه قالیباف و در حالی که اتهام معروف به " حمله گازانبری " نیز در اذهان باقی است مراسمی برای تجلیل از خدمات قالیباف بر گزار شده است . بله ! همان سردار گازانبری متهم‌به فساد بسیار گسترده .جایزه قالیباف در این مراسم توسط کسی اهدا شده که اصلاح طلبان حکومتی و اعتدالیون به او عشق می ورزند و بوی " دوران طلایی " را از وی استشمام می کنند:آیت اله سید حسن خمینی . در این مراسم یکی از جدی ترین حامیان مطبوعاتی روحانی نیز حضور داشته و خنده و شادی او از حضور در مراسم‌تجلیل از سردار، توسط عکاسان و خبرنگاران ثبت شده است : حجت الاسلام سید محمود دعایی مدیر مسئول روزنامه اطلاعات از سال پنجاه و نه تا کنون . البته این مراسم ، میهمان‌ویژه ای نیز داشته است : معاون بیت رهبر سردار وحید حقانیان که اگر چه محل بحث در این‌یادداشت نیست اما حمایت همیشگی رهبر از فاسد ترین عناصر سیاسی و نظامی را به اثبات می رساند. اما از همه اینها مهم تر ، سخنرانی معاون هنری وزیر ارشاد در آئین‌بزرگداشت قالیباف است . این مقام بلند پایه دولت روحانی در وصف قالیباف چنین گفته است : " کارهایی که دکتر قالیباف طی این سالها انجام داده‌اند در هیچ زمانی صورت نگرفته است". البته ظاهرا روحانی هم ، چنین عقیده ای دارد : " قالیباف کارهایی انجام داده که در هیچ‌دوره ای انجام نشده است ". اما به اعتقاد روحانی ، اگر اخبار آن کارها علنی می شد قالیباف سرنوشت سیاهی داشت اما دو طرفدار مشهور روحانی - سید حسن‌خمینی و سید محمود دعایی - خود را موظف به تجلیل از‌قالیباف می دانند ، معاون وزیر ارشاد هم کارهای قابل تقدیر قالیباف را " بی نظیر " می داند.
حقیقت آنست که روحانی تا همین جا نیز ، متهم است. او به اعتراف خود در سال هشتاد و چهار ، یک فساد بزرگ‌قالیباف را لاپوشانی کرده است. اما اکنون وضعیت متفاوت است : به ادعای روحانی ، سرکوبگری و فساد مالی ،دو ویژگی غیر قابل تردید قالیباف است در حالی که حامیان‌سرشناس روحانی ، در مراسم‌تجلیل قالیباف با ذوق زدگی زایدالوصف حاضر شده اند . البته خواندن این یادداشت موجب تعجب اکثر ایرانیان نخواهد شد چون‌قبلا نیز حمایت سران جناح های سیاسی از " جنایت کار هم‌جناح " و " هم‌حزبی فاسد " را تجربه کرده اند. از خبر سازانِ شیدای اصلاح طلبان نیز توقعی نیست. اما همچنان چشم‌به پرسشگری کسانی دارم که رانت های سیاسی و اقتصادی هنوز نتوانسته آنها را به زیرپاگذاشتن شرف حرفه ای و فروختن منافع مردم ، قانع کند . آنها باید به دنبال یافتن پاسخ برای یک‌پرسش ساده باشند : روحانی راست می گوید یا حامیان او به ویژه آیت اله طلایی اصلاح طلبان؟
