عجب شير تو شيرى شده اين روزها!
عالى جناب ترامپ نطقى فرمود و بعد ايران تركيد!
جماعت خود جوش، خود به خود به جوش آمد و ما را به ياد گذشته هاى دور انداخت.
مثلا من ياد روزى افتادم كه مشخص شد دولت رفسنجانى، به جاى خيارشور موشك به بلژيك صادر مى كرد. در آن روزها ما پر از انگيزه بوديم تا طرفدارى از جمهورى اسلامى و دولت رفسنجانى را سر لوحه ى نوشتجات خود نماييم.
اكنون عاليجناب ترامپ، كل سپاه را تحريم نموده است! وا ! چه حرفا! چه غلط ها! سپاه را تحريم فرموده؟! بسيار اشتباه فرموده! مگر ما اينجا دسته ى بيل و كلنگيم؟!
ما از همين جا، از همين تريبون، اعلام مى نماييم كه اگر قرار بر كوباندن سپاه باشد، ما خودمان يك پا سپاهيم! ما اصلا از امروز تشريف مى بريم ميدان عشرت آباد، و دم ديوار سپاه كمپ اعتراض به گفتار ترامپ بر پا مى كنيم.
ما از اول سپاه را دوست داشته ايم، و سپاه نيز، ما را دوست داشته است.
سپاه هميشه از خودِ ما بوده! سپاهيان هميشه به جاى عربى فارسى حرف زده اند! سپاهيان حتى آنان كه پيشوند «ابو» بر سر نام شان داشته اند، از خود ما جمهورى اسلامى يى تر بوده اند!
سپاه، آن قدر به ما علاقه داشته و دارد، كه همواره ما را گرفته و مى گيرد و به ميدان عشرت آباد رهنمون مى شود، تا ما از نزديك طعم شيرين سپاه را بچشيم.
شما بعضى وقت ها، بعضى كارهاى سپاه را ناديده بگيريد! اين ها استراتژى و تاكتيك است! مثلا سپاه در زمان رياست جمهورى خاتمى، نامه به او نوشت، خيلى سلام عليك با او كرد، و يه خرده تند گفت و تند نوشت، و به قول معروف به در گفت كه ديوار بشنود. حالا شما به دل نگيريد.
همين چند روز پيش، كه روحانى هنوز «من هم يك سپاهى هستم» نشده بود و با بچه هاى سپاه كل كل مى كرد، داشت مثلا شوخى مى كرد. مثلا دولت با تفنگ يك جوك بود واسه خنده ى ما! خب امروز كل كل تمام، نوبت حمايت از سپاه شد و ايشان ناگهان اعلام كرد كه همه ى مردم سپاهى هستند و به اسم سپاه زد توو دهن امريكا.
ظريف هم با آن خنده هاى زيبا و نمكين اش، سپاهى بودن مردم ايران را به جهانيان اعلام كرد تا آن ها بدانند كه سپاه اگر گوشت تن ما را بخورد، اسكلت ما را بيرون نمى ريزد و به وقت لزوم از اين اسكلت لرزان جهت ترساندن دشمن و توو دهن او زدن استفاده ى بهينه مى كند.
اينجانب هم كه مدتى ست از دست سپاه به خارج گريخته ام، و هى راست و چپ از عاليجناب ترامپ مى خواهم كه از من حمايت و پشتيبانى كند، يك سپاهى تمام عيار هستم طورى كه هم مى توانم لگد به امريكاى جنايتكار بزنم و هم با پشت دست محكم توو دهان اسراييل! چى فكر كردين پس؟! خيال كردين اگه آقا معلم جامعه ى ما، محكم مى كوبد توو سرِ ما، ما او را رها مى كنيم مى آييم مى افتيم توو دامن شما؟! شما مگر از سندرم استكهلم نشنيديد تا حالا؟ ما خودمان يك پا سندرم تمام عيار هستيم! واسه همين من الان دچار دوگانگى ميان خارج و داخل شده ام، و نمى دانم كه من كه سپاهى هستم، دارم در آلمان چه غلطى مى كنم، و آيا بايد فردا يك بليت يك سره بگيرم، برم به وطن براى مقابله ى احتمالى با امريكاى آدمخوار، يا نه، همين جا بگيرم بتمرگم، جنگ و جدال دول را تماشا كنم و در كارى كه به من مربوط نيست دخالت نكنم...
ممكنه لطفا يكى زنگ بزنه تيمارستان، آمبولانس بياد منو ببره بسترى كنه؟! مُردَم از اين همه پارادوكس! بلو بلو بلو بلو...
