هر سه پاسخ بسیار کم جان و کم رمق بوده است (بویژه سخنان دیروز حجت الاسلام اژه ای) و حتی می توان گفت به موارد ادعایی رییس جمهور سابق پاسخ داده نشده است.

با این حساب و با یک نگاه تحلیلی می توان ادعا کرد که تا این لحظه، باید احمدی نژاد را برنده ی جنگ روانی ی دانست که آغاز کرده است.

با نامه ی سرگشاده ای که احمدی نژاد در تاریخ 22 آبان نود و شش برای رهبر انقلاب نوشته و امروز منتشر کرده است، و حضور روز گذشته اش در حرم حضرت عبدالعظیم علیه السلام، به نظر می رسد تحرکات او و فرقه اش ابعاد جدیدتر و حتی تندتری به خود خواهد گرفت.

در این میان اما یک نکته را نباید از نظر دور داشت:

به تجربه ثابت شده است که برخلاف تحلیل و برداشت آقای احمدی نژاد، اقدامات و سخنان او در کوتاه مدت یک موج خبری ( و نه اجتماعی ) بوجود می آورد ولی به مرور، نه تنها به افزایش پایگاه اجتماعی اش نمی انجامد، بلکه وضعیت او را در میان افکار عمومی به شدت تنزل خواهد داد. (البته این مهم را نباید از نظر دور داشت که یک جابجایی مشخص در میان طرفداران و مخالفان او بوجود خواهد آمد و عناصر و طیف هایی که تا پیش از این، نه تنها مخالف او بلکه حتی وی را استهزا می کردند، جزو حامیان او قرار خواهند گرفت و شمار زیادی از طرفداران فعلی آقای احمدی نژاد، صف خود را از او جدا خواهند کرد)

آروز و دعا می کنم که آقای احمدی نژاد خود را در مسیری بی بازگشت قرار ندهد.