همسر احمدرضا جلالی: اعترافات اجباری طبق سناریو بازجویان بود

شیما شهرابی - ایران وایر

«هو البصیر»؛ این عبارت روی صفحه تلویزیون نقش می‌بندد و مستند اعترافات احمدرضا جلالی شروع می‌شود. از شبکه خبر تلویزیون حکومت ایران.

او متخصص پزشکی بحران است. در دانشگاهی در بروکسل تدریس می‌کرد و برای دانشگاه «پیر منتو» ایتالیا و دانشگاهی در سوئد کارهای پژوهشی انجام می‌داد. پروژه او در دانشگاه پیر منتو، درباره بهبود عملکرد مراکز درمانی در سوانح طبیعی مثل زلزله و سیل و... در کشورهای توسعه نیافته بود.

او در آخرین سفرش به ایران، پنجم اردیبهشت ماه سال گذشته، درست سه روز پیش از بازگشت به سوئد ناپدید می شود. یک هفته بعد با خانواده‌اش تماس می گیرد و به آن‌ها اطلاع می‌دهد بازداشت شده است.

آبان ماه امسال دادستان عمومی و انقلاب تهران از صدور حکم اعدام برای او به دلیل همکاری با موساد و دادن اطلاعات دانشمندان هسته‌ای که منجر به ترور آن‌ها شده، خبر داد. هفته گذشته دیوان عالی حکم اعدام او را تائید کرد. حکمی که با اعتراض بسیاری از دانشمندان در سراسر دنیا، سازمان عفو بین‌الملل و اتحادیه اروپا مواجه شد.

واکنش وزارت اطلاعات ایران به این اعتراض ها، پخش اعترافات او بود. اول فیلم نوشته شده که این فیلم مصاحبه جلالی درباره ارتباط با موساد است که به دلایل امنیتی بخشی از اظهارات او حذف شده است.

راوی فیلم را با جمله «هجمه گسترده رسانه‌های غربی و اپوزسیون علیه وزارت اطلاعات و قوه قضاییه در خصوص بازداشت احمدرضا جلالی» آغاز می‌کند و تصاویر اخبار رسانه‌های مختلف و گفت‌وگو با همسرش در خصوص بازداشت و حکم اعدام این پزشک متخصص پزشکی بحران پخش می‌شود

جلالی پیش از پخش این فیلم وپس از صدور حکم اعدام در یک فایل صوتی نسبت به صدور این حکم اعتراض کرد و اتهاماتش را واهی خواند. او در فایل صوتی منتشر شده گفت که تحت شکنجه، ارعاب و تهدید با خواندن بیانیه‌ای که بازجوهایش آماده کرده بودند، مقابل دوربین اعتراف کرده است.

ویدا مهران‌نیا همسر احمدرضا جلالی با تائید حرف‌های جلالی به «ایران وایر» می‌گوید: «سه ماه او را در یک سلول سه متری انفرادی نگه داشتند. تهدید کرده بودند که اگر همکاری نکنی، اینقدر همین‌جا نگهت می‌داریم که بمیری. هیچ‌کس هم خبردار نمی‌شود. گفته بودند پسر پنج ساله‌ات را می‌کشیم. نصفه شب از اوین می‌بردنش بیرون با چشم بند. سناریو نوشته بودندو گفته بودند این ویدئو را درست می‌کنیم و تو را آزاد می‌کنیم. این ویدئو ربطی به پرونده تو ندارد و ما آن را برای چیز دیگری می‌خواهیم.»

احمدرضا قبلا برای همسرش تعریف کرده بود که اگر کلامی در این فیلم جابه جا می کرده، فیلمبرداری قطع می شده:«احمدرضا می گفت یک کلمه این ور آن ور می گفتم، داد می زدند، توهین می کردند، دوربین را خاموش می کردند و دوباره از اول فیلمبرداری می کردند.»

فیلم اعترافات احمدرضا جلالی با صدای راوی پیش می‌رود . او می‌گوید: «در این مستند می‌خواهیم بدانیم احمدرضا جلالی کیست و علت باز داشت او در ایران چیست؟» بعد دوربین روی صورت احمدرضا جلالی قرار می‌گیرد.او در این مستند می‌گوید که مدتی برای وزارت بهداشت، مدتی در وزارت دفاع کار کرده. در سال‌های 80 تا 82 در پروژه‌های مهم کشور حضور داشته است و سال 87 برای تحصیل در اروپا از ایران خارج شده است. راوی مستند می‌گوید که او موقع حضور در یکی از دوره‌های آموزشی در کشور‌های اروپایی در تور سازمان اطلاعاتی موساد می‌افتد.

احمدرضا جلالی در طول اعترافات خود نامی از موساد نمی‌برد فقط می‌گوید: «در یکی از دوره‌های آموزشی فردی به نام توماس به او مراجعه می‌کند و با ادعای این که در شرکتی مستقر در اروپا کار می‌کند، متخصص ایمنی و حوادث است.» او در این فیلم می‌گوید که فکر می‌کرده فرد مذکور از سرویس‌های امنیتی اتحادیه اروپا است. راوی فیلم اما توماس را از افسران موساد معرفی می‌کند که احمدرضا را در دام انداخته. ویدا مهران نیا می‌گوید:« اگر همسرم با موساد و اسرائیلی‌ها همکاری کرده چرا یک عکس با آن‌ها ندارد که در مستندش نشان بدهند و از عکس‌هایش در پروژه‌های علمی استفاده کرده‌اند.»

او تصویر همکاران احمدرضا را در فیلم اعترافات را شناخته: «مردم این عکس‌هایی را که در فیلم نشان داده شده، نمی‌شناسند اما من می‌دانم این‌ها که کنار احمدرضا ایستاده‌اند، چه کسانی هستند. در یکی از عکس‌ها احمدرضا کنار همکارانش، پروفسور دلاپرته ؛رئیس مرکز بحران پیرممنتو ایتالیا است. در عکس دیگر پرفسور پیر لوئیچی از دیگر همکاران ایتالیایی احمدرضا حضور دارد.هیچ عکسی ندارد که با یک اسرائیلی باشد که بگویند این افسر یا جاسوس موساد است.»

در این مستند گفته می‌شود که افسران موساد از احمدرضا اطلاعاتی درباره دانشمندان و پروژه‌های هسته‌ای ایران می‌خواهند و احمدرضا جلالی در قبال دریافت مبالغی پول و کارت اقامت یک کشور اروپایی اطلاعات را به آن‌ها می‌دهد. اطلاعاتی که به ادعای راوی منجر به ترور دو دانشمند هسته‌ای می‌شود. مجید شهریاری و مسعود علیمحمدی.

جلالی در این فیلم اعتراف می‌کند در پروژه‌ای با دانشمندان هسته‌ای همکاری داشته، تصویر برگه بازجویی که نام علیمحمدی و شهریاری روی آن نوشته شده هم در فیلم نمایش داده می‌شود، اما ویدا مهران نیا می‌گوید: «احمدرضا به من گفت هفت، هشت سال قبل از شهادت آقایان علیمحمدی و شهریاری فقط در یک کنفرانس علمی آن‌ها را دیده بوده و می‌گفت دو سه دقیقه با آن‌ها در خصوص یک موضوع علمی هم کلام شده و سوال‌اش را پرسیده. احمدرضا می‌گفت حتی اصلا چهره آن‌ها را به یاد ندارم. این چیزهایی که در فیلم درباره همکاری با این دانشمندان گفته سناریوی بازجوها بوده.»

به گفته ویدا مهران‌نیا همسرش به خاطر این اعتراف اجباری از بازجوهایش شکایت کرده و در دادگاهی که قاضی صلواتی اداره‌اش می‌کرده، همه برخوردها آن‌ها را شرح داده. او امیدوار بوده جواب درستی بگیرد اما نه تنها بازپرس‌های پرونده متهم نشده‌اند بلکه در دادگاه بدوی حاضر شده و علیه احمدرضا جلالی شهادت داده‌اند.

ویدا مهران نیا هنوز از اتفاقات چند ماه اخیر شوکه است. با این حال به خوبی به یاد دارد که زمان ترور مسعود علیمحمدی و مجید شهریاری هنوز برای ادامه تحصیل همسرش به سوئد مهاجرت نکرده بودند: «ما هنوز نیامده بودیم اما آن‌ها می‌گویند احمدرضا اطلاعات آن‌ها را داده. کارت اقامت احمدرضا را نشان داده‌اند و بهش گفته‌اند بگو من در قبال این همکاری اقامت یک کشور اروپایی را گرفته‌ام در حالی که من بارها این را گفته ام و از دولت سوئد هم خواسته‌ام که در این خصوص روشنگری کند ما اقامتمان را از راه تحصیلی گرفتیم نه تنها ما خیلی از کسانی که در این‌جا پی اچ دی گرفته‌اند در برگه اقامت‌شان ذکر شده که پایه اقامتشان تحصیلی است. الان دولت سوئد هم زیر سوال رفته چون آن‌ها ادعا می‌کنند که اداره اقامت سوئد از اسرائیل پول گرفته و به ما اقامت داده.»

در فیلم اعترافات احمدرضا جلالی، راه ارتباطی احمدرضا جلالی با موساد هم شرح داده می‌شود. او در بخشی از این فیلم اعتراف می‌کند که با یک تلفن دوم که متعلق به هیچ یک از کشورهایی که او در آن‌جا زندگی کرده، نبوده، با آن‌ها ارتباط داشته. راوی فیلم مدعی می‌شود که جلالی اطلاعات زیادی از دانشمندان هسته‌ای در اختیار موساد قرار داده و آموزش‌های لازم برای شناسایی نشدن توسط سیستم‌های امینتی را دیده بوده. آن‌ها مدعی می‌شوند که موساد با استفاده از مشخصاتی که جلالی در اختیارشان گذاشته و عناصر عملیاتی‌شان مثل مجید جمالی فشی ترور این دانشمندان را اجرا کرده‌اند. مجید جمالی فشی سال 91 با اتهام ترور مسعود علیمحمدی و همکاری با موساد اعدام شد.

ویدا مهران‌نیا تاکید می‌کند که اعترافات احمدرضا تحت شکنجه جسمی و روانی و بدون داشتن وکیل از او گرفته شده است. احمدرضا جلالی ابتدا محمود علیزاده طباطبایی را به عنوان وکیل‌اش معرفی کرد اما علیزاده پیش‌تر به ایران وایر گفته بود که دادگاه وکالت او را نپذیرفته است.

زینب طاهری دومین وکیل احمدرضا جلالی بود. «زینب طاهری» دومین وکیل احمدرضا جلالی است اما وکالت او هم پذیرفته نشده است. مادر جلالی به خبرگزاری «هرانا» گفته است که خانم طاهری، وکیل پرونده را تهدید کرده بودند که از وکالت پرونده پسرش انصراف دهد. سومین وکیل او دبیر دریابیگی است. او به تازگی توانسته به پرونده دسترسی پیدا کند اما ویدا مهران‌نیا معتقد است که دریابیگی هم کاری برای احمدرضا جلالی انجام نداده: «گفت من پرونده ر ا خوانده‌ام هیچ نکته مبهمی ندارد و اگر خیلی سخت‌گیر باشند ممکن است شش ماه حبس بگیری اما در عمل هیچ کاری نکرد. حکم اولیه را که گرفتیم گفت مطمئن ام در دیوان حکم می‌شکند اما دو روز بود تائید حکم از سوی دیوان آمده بود و اصلا به ما نگفته بود.»

احمدرضا جلالی این روزها حال و روز جسمی و روحی خوبی ندارد: «از وقتی دیوان حکم را تائید کرده احمدرضا حال خوبی ندارد. هشت کیلو وزن کم کرده. خودش تشخیص داده احتیاج به بیمارستان رفتن دارد اما قاضی صلواتی اجازه رفتن به بیمارستان را به او نداده.»

او معتقد است که فیلم اعترافات همسرش به خاطر اعتراض مجامع بین‌المللی به حکم اعدام او پخش شده: «می‌خواهند بگویند این حکم بی دلیل صادر نشده.» ویدا اما تاکید می‌کند که همسرش بی‌گناه است: «من ایمان دارم که همسرم بی گناه است و به خاطر همین از او حمایت می‌کنم.»