در خبرها آمده است:
«در شهر قم روز چهارشنبه، ۲۷ دی‌ماه، با حضور امام جمعه این شهر، معاون استاندار و مسؤولان مذهبی و سیاسی قم از «قرآن کَشتی مُطلا» رونمایی شد. به گزارش خبرگزاری تسنیم، علی‌اصغر موسویان سازنده این کَشتی، کل قرآن را بر روی یک قایق به طول سه متر، عرض یک متر و ارتفاع یک متر با سوزن فولادی حکاکی کرده که قرار است روز سوم شعبان به حرم امام سوم شیعیان در عراق منتقل شود! خبرگزاری مهر به نقل از سازنده‌ی این قایق قرآنی نوشته بنا به توصیه علی خامنهای مبنی بر ابتکار و نوآوری در آثار قرآنی توانسته بیست و سومین اثر هنری قرآنی خود را که این «قرآن کشتی مطلا»ست خلق کند...»
بسیاری از مخالفان جمهوری اسلامی، از آبروریزی های دینی حکومت خوشحال می شوند و آن را برای بیدار شدن مردم جهل زده ی کشورمان مفید می دانند.
من اما دلم برای مسلمانان معتقدی که خدایشان خدای جبار نیست و دین شان ابزار سیاست نیست می سوزد و وقتی می بینم کس یا کسانی، دانسته یا ندانسته، با کاری که به نام دین می کنند آبروی اسلام مردم عادی را می برند، غمگین می شوم.
مخالفت ما با این مردم و اعتقادات شان نیست. مخالفت ما با حکومتی ست که دین این مردم شریف را بازیچه ی دست عوامل خود کرده است.
خبر ساخته شدن «کشتی» طلایی، که بر آن سوره های قرآن حک شده، با سر و صدای بسیار منتشر می شود. معلوم نیست سازنده این «کشتی»، سرمایه گذار این کشتی، و در بوق کرنا کننده ی خبر ساخته شدن این کشتی اصولا می دانند که «اثر هنری» یعنی چه یا نمی دانند و جاهلانه خود را هنرمند و هنردوست می پندارند؟
شما سوره های قرآن را از این کشتی بردارید! چه باقی می ماند جز یک شی زشت، که نه کشتی ست نه قایق! نه ابعاد بدنه اش به ابعاد بادبان هایش می خورد، نه از نظر زیباشناسی چیزی به بیننده ی اثر ارائه می کند.
این «کشتی»، که لابد به خاطر شاهکار بودن اش به عراق برده خواهد شد، یک کاردستی بی قواره و بچگانه است که جز خجالت و سر افکندگی برای سازنده و دارنده اش چیزی به ارمغان نمی آورد.
آن، فیلمِ محمد مجید مجیدی که با آن هزینه ی کلان، مایه ی سر افکندگی و آبروریزی مسلمانان صادق شد، این هم از کار دستی سه متر در یک متر، که عرق شرم بر پیشانی هر هنرمندی حتی هنرمند متوسط می نشاند!
