این روحانی تندرو برای جلوگیری از فعالیت پسرش، راه دیگری را انتخاب می کند: «آن وقت نماینده‏ مجلس]شورای اسلامی[ و در تهران بودم. یك روز رشید هم به تهران آمده بود. جایش را شناسایی كردیم. در كمیته‏ انقلاب تهران با آیت‏الله مهدوی كنی تماس گرفتم و گفتم یك موردی هست، چند نفر مسلح بفرستد. نگفتم پسرم هست. یكی از محافظان خودم به نام آقای جلیل حسنی را نیز همراه آن‏ها كردم. او از بچه‏های كمیته‏ ارومیه بود و الآن به تجارت مشغول است. گفتم اگر مقاومت یا فرار كرد، بزنید و نگذارید فرار كند و اگر هم تسلیم شد، دستگیر كنید و به كمیته تحویل بدهید.»

نیروهای کمیته به همراه فرستاده غلامرضا حسنی، پسرش رشید حسنی را بازداشت و پس از چند روز، او را برای محاکمه به تبریز منتقل می کنند. در جریان محاکمه، رشید حسنی به اعدام محکوم می شود.

حجت الاسلام حسنی در خاطراتش می گوید که در تبریز، در مرحله‏ اول رشید را به دادستان وقت، حجت الاسلام «حسین موسوی تبریزی» تحویل داده بودند: «او نیز وی را به یكی از دامادهایش كه او هم قاضی بود، سپرد و حكم اعدام رشید را او صادر كرده بود.»

غلامرضا حسنی درباره چگونگی اعدام پسرش، تنها گفته است:«بلافاصله حكم اجرا گردید.»

و البته افزوده است: «حتی بعد از اعدام، جنازه‏اش را هم به ما تحویل ندادند.»

او ادعا کرده است: «وقتی خبر اعدام رشید را شنیدم، چون به وظیفه‏ خود عمل كرده بودم، هیچ ناراحت نشدم. من در مورد انقلاب با هیچ شخصی، ولو پسرم باشد، شوخی ندارم و با هیچ احدی در این مورد عقد اخوتی هم نبسته‏ام. هنوز هم اگر یكی از فرزندانم بر ضد انقلاب و رهبری- خدای ناكرده- فعالیت كند، همان كاری را خواهم كرد كه با رشید كردم.»

با این حال، حسنی به صراحت به اعدام پسرش اعتراض دارد و گفته است: «حقیقت این است كه رشید مستحق اعدام نبود. او جنایتی را مرتكب نشده بود یا كسی را نكشته بود، تنها جرمش این بود كه گرایش شدید كمونیستی داشت و این هرگز منجر به اعدام كسی نمی‏شود. حداكثر آن كه باید به حبس ابد محكوم می‏گردید.»

غلامرضا حسنی از صدور حکم «فله ای» قاضی پرونده پسرش انتقاد کرده و در خاطراتش گفته است: «متأسفانه قاضی پرونده همین طور فله‏ای حكم صادر كرده بود. من آن وقت سرم خیلی شلوغ بود و به مسایل انقلاب در ارومیه و منطقه اشتغال داشتم. از طرفی چون پسرم بود، نخواستم موضوع را دنبال كنم. گفتم شاید سبب سوءتفاهم بشود.»

امام جمعه سابق ارومیه هرگز پرونده فرزندش را ندیده است: «بعد از چند سال، خیلی دلم می‏خواست پرونده‏ رشید را می‏دیدم و مطالعه می‏كردم. هرچه خواستم، امكان پذیر نشد و در اختیارم نگذاشتند. اخیرا شنیدم قاضی این پرونده شدیدا به فقر مالی و گرفتاری‏های دیگر مبتلا شده است. دلم می‏خواهد او را پیدا می‏كردم و از مال و اندوخته‏های شرعی خودم به او كمك می‏نمودم.»

غلامرضا حسنی در خاطراتش نیز تاکید کرده است:«متأسفانه در اوایل پیروزی انقلاب، یك سری افراد وابسته به گروه‏های به ظاهر اسلامی و انقلابی در بعضی ارگان‏ها و به خصوص در دستگاه قضایی نفوذه كرده بودند و دست به یك سری كارها و صدور احكام تند و تیزی می‏زدند كه هیچ ارتباطی با نظام اسلامی و شخصیت‏های اصیل انقلاب نداشت.»

او گفته که در ارومیه نیز خودش گرفتار اقدامات این افراد بوده است:«این‏ها با صدور احكام فله‏ای، دردسرهای زیادی در منطقه برای ما درست كردند... تعدادی از بازاریان محترم و افراد دیگر را به جرم داشتن ثروت، به عنوان فئودال و سرمایه‏دار محكوم به مصادره‏ اموال می‏كردند و یا بعضی افراد را به جرم وابستگی ظاهری به حزب خلق مسلمان، انواع و اقسام اتهام برایش درست می‏كردند و حكم اعدام برایش صادر می‏نمودند.»

علاوه بر رشید حسنی، روزنامه های 9 مهرماه سال 82 از خودسوزی «حمیده حسنی»، دختر امام جمعه وقت ارومیه خبر داده بودند. دلایل و چگونگی خودسوزی حمیده حسنی هرگز با جزییات در رسانه ها مطرح نشد و در هاله ای از ابهام باقی ماند.

چند سال بعد از مرگ دو آقازادۀِ غلامرضا حسنی، یکی با حکم دادگاه انقلاب و دیگری در اقدامی خودخواسته، در اسفند سال 88 سرپرست اداره میراث فرهنگی آذربایجان غربی اعلام کرد که قرار است نام غلامرضا حسنی به عنوان «میراث زنده»، به همراه اسناد و تصاویری از سوابق علمی و مبارزاتی او در «موزه ملی مشاهیر و مفاخر کشور» ثبت شود.