- مدیر مسوول روزنامه جوان نزدیک به سپاه دولتیها را که فرزندانشان خارج از ایران درس میخوانند «خائن بالقوه» دانسته و نوشته آنها هم دزدی می‌کنند و هم به ریش نظام میخندند.
- پسر مهدی کروبی از حسام‌الدین آشنا مشاور روحانی پرسیده «آيا مردمى كه هزينه كثافت‌كارى حرام‌خواران مسلّح را دادهاند نبايد نام آنان و وابستگى‌شان به محافل قدرت را بدانند؟»
***
کیهان لندنبا بالاگرفتن انتقادات از گفتگوی تلویزیونی حسن روحانی، حسام‌الدین آشنا مشاور امنیتی او دست به توییت شد و در دفاع از او به‌ویژه در مورد ورشکستگی موسسات مالی و عدم پرداخت مطالبات مالباختگان نوشت که مقصر دولت نیست.
آشنا گفته تقصیر به گردن «نزول‌خوران تسبیح به دست» و «پینه بر پیشانی»هایی است که صاحبان این موسسات هستند و با اسلحه رییس بانک مرکزی را تهدید میکردند و وقتی هم که کارشان خراب شد دولت را مجبور کردند از جیب ملت بدهی‌ها را بپردازد.
دفاع مشاور روحانی از او با واکنش محمدتقی کروبی پسر مهدی کروبی روبرو شد و او نیز در توییتر خود نوشت: «آشنا از نزول‌خوران تسبیح به دست مسلّح می‌گوید که روحانى با لغو مجوز و پرداخت بدهى بساط‌شان را جمع کرد. آیا مردمى که هزینه کثافت‌کارى حرام خواران مسلّح را دادهاند نباید نام آنان و وابستگى‌شان به محافل قدرت را بدانند؟ اگر مدعى‌العموم خواب است ملّت مال باخته امّا بیدار است.»
از خصلتهای رهبران و مسئولان نظامهای خودکامه است که با لرزان شدن پایههای قدرت، سعی می‌کنند مسئولیت را به گردن یکدیگر بیاندازند تا خود را در افکار عمومی تبرئه کنند.
در این بین گاهی هم بعضی از آنها هول میشوند و خواسته یا ناخواسته از دهانشان حرف‌هایی در میرود که بیشتر افشاگری است، همچنان که پاسدار عبد‌الله گنجی مدیر مسوول روزنامه «جوان» رسانه‌ی نزدیک به سپاه در سرمقاله روز چهارشنبه، چهارم بهمن، با انتقاد از حضور دوتابعیتیها در دولت به‌خصوص وزارت نفت از فهرستی ۱۰۰نفره نام برده و گفته «ننگ نظام جمهوری اسلامی است که مدیران آن دل در گرو همانجایی دارند که سال‌هاست نظام و ملت آنان را به بدترین شکل از حقوق مختلف خود محروم کرده است.»
او پرسیده «برای بقای نظامی که بر کاکل مدیرانی بچرخد که اسب زین‌کرده‌شان بالقوه آماده پرش به سمت فرنگ است چه تضمینی وجود دارد؟!»
گنجی در بخشی از این یادداشت به نظر می‌رسد که کمی از کوره در رفته و می‌نویسد «دزدهای دوتابعیتی بیشترین ضربه را به حیثیت نظام وارد می‌کنند؛ یعنی هم مدیر دزد است، هم می‌تواند از محاکمه بگریزد، هم به ریش نظام بخندد و هم به جایی برود که به آن سرزمین دشمن می‌گوییم. این فقط دو تابعیتی‌ها نیستند که زیر پای نظام را شل می‌بینند و زیر پای خود را محکم می‌کنند، بلکه از مسئولان نظام جمهوری اسلامی نیز کسانی هستند که فرزندانشان را برای تحصیل به غرب می‌فرستند تا شمایل فرهنگی غرب را از ورژن اصیل آن تجربه کنند و از فرهنگی که پدرانشان برای ترویج آن حقوق می‌گیرند فاصله بگیرند.»
سپس ادامه می‌دهد که بدون تردید مسئولانی که فرزندانشان به غرب رفته و در رشته‌هایی تحصیل می‌کنند که در ایران وجود دارد خائنان بالقوه هستند و انگاره و باور آنان به چیستی نظام جمهوری اسلامی را باید در لابلای همین نگرش جستجو نمود.
بحران در رژیم هم بر شدت افشاگریها افزوده و هم بر زبان و الفاظی تأثیر گذاشته که آنها در مورد یکدیگر به کار میبرند. اتهاماتی که تا همین اواخر جسته و گریخته در مورد فساد و رانتخواری مطرح میشد و صدای آن در نمیآمد، دزدی و غارتهایی که یقه‌سفیدها و خودیها پای ثابت آن بودند میبردند و میخوردند و آب از آب تکان نمیخورد، حالا در جنگی که همه ارکان رژیم را در بر گرفته است از زبان خودشان شنیده میشود. در روزها و هفتههای آینده باید منتظر افشاگری‌های بیشتری از سوی وابستگان و دلبستگان نظام جمهوری اسلامی علیه یکدیگر بود.
