Sunday, Jan 28, 2018

صفحه نخست » دزد دینی، یک قطعه مثنوی از م. سحر

M_Sahar.jpg*

*

*

دزد دینی با خدا دارد تماس
می کند صدمیلیاردی اختلاس


دزد دینی باخدا هم خانه است
بهرغارت صاحب پروانه است


آستینی کوته و دستی دراز

دزد دینی از خدا دارد جواز


دزد دینی باش و ملت را بچاپ

زانکه در اسلام این است انقلاب

گر تهیدستی رباید قرص نان
دست باید قطع کردش در زمان

قائدی گر ، دزد و قطاع الطریق
سربرآورد از دلِ عهد عتیق

اولیا را گفت اینک نائبم
دست در دست امام غائبم ،

کشوری را در تَفِ آتش سپرد،
کشت و ویران کرد و خُفت و خورد وبرد،

زانکه پنهان در لباس دین بود،
حاجتش نزد خدا تأمین بود

در میان ناکسان ، کس می شود
دزدی اش امری مقدس می شود

می خزد در جامۀ پیغمبری

اختلاسش می شود تقواگری

غارتش ایمان دینی می شود

بارویش دیوار چینی می شود

تا خمینی نقش زد بر اسکناس

شد وطن غارت به یُمن اختلاس

تا مدرس سکه این پول شد

هستی ایرانیان منقول شد

شیخ فضل الله تا برداشت تاج
اهل دین زد بر وطن چوب حراج

تا چنین شد شیخ برملت سوار
داد پیغمبر به دزدان اعتبار

تا به ملت چیره گشتند اهل دین
طعمۀ غارتگران شد سرزمین

ثروت ایرانیان زیر عبا
در کف دزدان دینی شد هبا

فقه دزدی را مقدس کرد وگفت
حکم قرآن است بُرد و خورد و خُفت

وینچنین ایمان و دین را پلّه کرد
برد و خورد و خفت و کشت و ذله کرد

ای تهیدستی که بی نان مانده ای
ناتوان در بند ایمان مانده ای

نان تو در حلقۀ فرمان شیخ
هست در خون تو ، خوش بر خوان شیخ

اینچنین آن پَست می دزدد ترا
نان بدزدی ، دست می دزدد ترا !

خود ولی در هستیِ تو بی هراس
از خدا دارد جوازِ اختلاس

آری ، آن دست چپاول اینچنین
حکم قرآن دارد و فرمانِ دین!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

م. سحر
http://msahar.blogspot.fr

مطلب قبلی...
مطلب بعدی...


Copyright© 1998 - 2024 Gooya.com - سردبیر خبرنامه: info@gooya.com تبلیغات: advertisement@gooya.com Cookie Policy