از ساعت ۹ صبح که پرواز تهران-یاسوج از رادار محو شد، دهها خبر مختلف و متناقض درباره‌ی حادثه، و محل احتمالی سقوط و سرنوشت ۶۶ سرنشین هواپیما منتشر و تکذیب و بازنشر و بازتکذیب شد. هنوز لاشه هواپیما پیدا نشده، اما از ظهر آقای خامنه‌ای آب پاکی را روی دست همه ریخت: انالله و انا الیه راجعون! تمام!

🔹 در کشوری که سپاه ادعا می‌کند با «پهپاد»های فوق مدرنش، روی آسمان خلیج فارس تا اسرائیل «اِشراف اطلاعاتی!» دارد، کسی از سرداران به دنا پهپاد نفرستاد تا جان سرنشینان را نجات دهد.

کشوری که ادعا می‌کند آماده است با دنیا بجنگد، غروب نشده جستجوها را متوقف و به صبح فردا موکول کردند. این شانس دوباره‌ای است که فقط در ایران به آدمها عطا می‌شود؛ شانس دوباره‌ای برای مردن! همان که به بچه‌های سانچی داده شد!

🔹 به عبارت دیگر حتی اگر خلبان موفق شده باشد هواپیما را در یک باریکه بنشاند، و یا اگر «سقوط ناقصی» کرده باشد و سرنشینان آن هم (به لطف خدا) زنده مانده باشند، امشب عملیات جستجو تعطیل است و باید در دمای زیرصفر کوهستان، تا صبح و ظهر فردا دوام بیاورند! یکی از مسئولان که گفته شاید پیدا کردن لاشه هواپیما «چند روز» طول بکشد!

می‌بینید؟ شانس این «مردن مفت» را، مسئولان به ما مردم می‌دهند تا به راحتی از شر این جهان فانی خلاص شویم! و پیشاپیش جزو کشته‌شدگان «فهرست‌مان» می‌کنند!

🔹 برای همین اطمینان از بی‌نتیجه بودن نجات است که ظهر نشده، مقام معظم رهبری و رئیس جمهور و حتی آقای پوتین، پیام تسلیت‌شان را صادر کردند و رفتند. یعنی همه می‌دانند «نجات» و امداد و مدیریت بحران در این سرزمین معنایی ندارد. اما تا دلتان بخواهد «روش برای مردن» در اختیار شهروندان عزیز قرار دارد!

🔹 فرقی ندارد در کشتی سانچی گیر افتاده باشم، یا در جاده و زیر برف، یا در پلاسکو اسیر آتش شده باشم، و یا در زلزله زیر آوار هنوز نفس بکشم و یا جزو سرنشینان هواپیمایی سقوط کرده در کوهستان باشم. مسئولان حکومتی که درگیر بازسازی سوریه و هزینه کردن در لبنان و یمن هستند و «برادران قاچاقچی» که در حال جابجا کردن پول و کالا و موشک و پهپاد... کک‌شان هم از مرگ من و تو نمی‌گزد. تازه اگر خودشان سهمی در وقوع این مصیبت‌ها نداشته باشند، که معمولاً یک نقش‌های ریزی هم دارند!

🔺 از «تئوری توطئه» دوری می‌کنم و تا از چیزی مطمئن نباشم، اظهارنظر نمی‌کنم. اما حداقل «چهارده فعال محیط زیست» در این پرواز حضور داشته‌اند. این جای تأمل و تأسف دارد.

🔹 باری! تا الان که حدود ۱۳ ساعت از غیب شدن هواپیما از صفحه رادار می‌گذرد، به اینجا رسیده‌اند که صبح جستجو کنیم! مدیریت بحران کشور هم که فشار خونش افتاده بود، با آب قندی که دادند حالش را جا آورده‌اند و جای نگرانی نیست!

از مکزیک تا نپال، از هائیتی تا فرانسه، هیچ کجای جهان مثل ایران نیست که عملیات جستجو و امداد و نجات، با غروب آفتاب متوقف بشود یا به بارندگی که بخورند، عملیات نجات را تعطیل کنند و بروند تا فردا صبح!

🔹 حدود دو سال‌و‌نیم پیش، ۴ فروردین ۹۴ یک هواپیمای آ-۳۲۰ با ۱۵۰ سرنشین در ارتفاعات برفی رشته کوههای آلپ فرانسه، از صفحه رادار محو و در نزدیکی یک روستای دورافتاده سقوط کرد. اتفاق حدود ۱۰ صبح افتاد. ساعت ۱۵ (پنج ساعت بعد) وزیر کشور با هلی‌کوپتر در صحنه بود و از کار تیم‌های امدادی در محل سقوط بازدید می‌کرد! فقط «یک ساعت» از سانحه تا رسیدن امدادگران به آن ارتفاعات برفی گذشت. و بالاترین مقام مسئول وزارت کشور هم عصر نشده، سر صحنه بود. آلپ هم مثل دنا و زاگرس، آن ایام برفی بود. و سایر شرایط شبیه اتفاق امروز بود. اما هواپیما فقط «ده دقیقه» از دید رادارها پنهان ماند و بلافاصله محل سقوط آن رهگیری شد... همه چیز هم روی آنتن تلویزیون‌های خبری آزاد فرانسه، لحظه به لحظه پخش می‌شدند.

ماجرایش را بعدتر می‌گویم. همینقدر بگویم که برای تردد بازماندگان، ظرف یک هفته در آن ارتفاعات یک «جاده مخصوص» کشیدند!

🔹 ایرانی بودن درد دارد... در ایران «نجات» مردم بی‌معناست و مخصوص افراد خاصی است. اما مرگ برای همه رایگان است!

امشب اگر سرنشینان هواپیمای آسمان در کوههای سمیرم و کهکیلویه و بویراحمد زنده مانده باشند، مثل چادرنشینان سرپل‌ذهاب که دیشب تا زانو در آب ماندند، شب بسیار سختی خواهند داشت. دعا کنیم زنده بمانند.

🔹 هیچ انسانی لایق اینگونه «مرگ‌های تحمیلی، سریع و بدون رسیدگی و نجات» نیست. از زلزله و سیل تا سانچی و پلاسکو و هواپیما... هیچ جای این دنیا، «شانس مردن» را به این آسانی به شهروندان خود هدیه نمی‌کنند! چرایش معلوم است...

بابک‌داد

ساعت ۲۳ به وقت تهران (۱۳ ساعت پس از حادثه)

۲۹ بهمن‌ماه ۹۶

🔹 تلگرام:

🔹 تماس: