بحث در باره ی «رییس جمهور نظامی» در جمهوری اسلامی بالا گرفته است. در این میانه حرف هایی زده می شود که موجب انبساط خاطر و نشاط خواننده می گردد. در گزارشی که از روزنامه «شرق» منتشر شده، این سخنان با مزه از ابراهیم فیاض نامی که اصولگراست نقل شده است:
«... من می‌خواهم بگویم الان چیزی که در جهان دارد رخ می‌دهد، در ایران هم رخ می‌دهد و آن این است که مردم دیکتاتوری می‌پسندند؛ چون شرایط ایجاب می‌کند... اقتداری دیگر در حوزه سیاسی وجود ندارد و ادامه‌یافتن این وضعیت کشور را به فروپاشی و تجزیه می‌کشاند برای همین جامعه به سمت دیکتاتوری با ادبیات نظامی می‌رود تا او ظرف دوره‌ای هشت‌ساله با ازبین‌بردن طبقه اشرافیت و مافیا افق جدیدی را پیش‌روی کشور بگشاید... اشتباه ما این است که دنبال شخص می‌گردیم. من می‌گویم که اتفاقا مثل ناپلئون یکباره پیدایش می‌شود، مثل هیتلر یکباره پیدایش می‌شود و انتخابات را می‌برد. چون الان مردم دیگر خسته‌‌اند از این نظم اجتماعی که گفتم هیچ اقتدار سیاسی در این مملکت وجود ندارد و همه از بین رفته است... در دیکتاتوری برنامه منسجم برای نوسازی جامعه وجود دارد، مثل ناپلئون، هیتلر، رضاشاه و احمدی‌نژاد می‌آید.
به کانال خبرنامه گویا در تلگرام بپیوندید
یعنی دیکتاتور با قدرت تمام مجلس را هم پشت سر می‌گذارد... بزرگ‌ترین انقلاب علمی را ناپلئون انجام داد؛ تمام بیمارستان‌ها و دانشگاه‌ها را به نفع دولت مصادره کرد و از زیر نظر کلیسا درآورد. خب ناپلئون هم خیلی سواد نداشت و نظامی بود. معتقدم ممکن است مجلس آینده به‌شدت رادیکال شود؛ یعنی قاعدتا باید بشود، وگرنه مملکت کاملا می‌پاشد؛ یعنی نابود می‌شود. این مجلس فرمایشی فعلی آن‌قدر مسخره شده و در واقع مجلس مرده است....»
بیچاره اصولگراها که اهل تفکرشان چنین ریزمغزی باشد! باید به این نظریه پرداز دیکتاتوری گفت که مشکل شما رییس جمهور نظامی نیست! مشکل شما کسی ست که چه رییس جمهور آخوند باشد چه نظامی، بالای سرِ او نشسته! یعنی ولی فقیه! یعنی خامنه ای! هیتلر و ناپلئونی که بله قربان گوی خامنه ای باشد، به درد لای جرز می خورَد!
حکومت اسلامی و کسانی که فکر می کنند در آن کاره ای هستند و نظری باید صادر کنند تا حکومت باقی بماند، مانند تبهکاران رمان های تاریخی برای نجات خود به دست و پا افتاده اند! مرگ تدریجی دیکتاتورها و زورگویان تاریخ بیشتر از مرگ مفاجات آن ها دیدنی ست!
