ما دشمنی داریم که خدمتگزاران مردم را تحمل نمی‌کنند و وقتی که ببیند افرادی با لیاقت و صداقت در خدمت مردم هستند به دنبال نابودی آنها بر می‌خیزند .دشمن شناسی جزو اولویت‌های اول جامعه است. مساله بعدی که وجود دارد مساله نفوذ است. نفوذ همیشه پرخطر بوده است. آیت‌الله بهشتی که شخصیتی علمی وجهانی و اجتماعی داشت به دست یک سرباز اسراییلی کشته نشد بلکه توسط نفوذی‌ها کشته شد.نفوذی‌ها صدمه و ضربه‌های زیادی را به مردم ما وارد کردند. در آن روز نفوذی‌ها مزدور بودند و دشمن بودند و با تظاهر به دوستی به دنبال زمینه برای زدن چنین ضربه‌ای به کشور بودند که از دیدگاه دشمن دستگاه مدیریتی کشور را به کلی فلج می‌کرد و انقلابی دیگر باقی نمی‌ماند. امروز نیز ما در جامعه نفوذی داریم. همانطور که حضرت آقا فرمودند دشمن سه راهبرد برای ما پیش بینی کرده است که یکی از آنها فشار است.تحریم فشار ظالمانه است و در درجه دوم جنگ روانی است.

جنگ روانی در سه جبهه مطرح است. یکی تهمت و شایعه پراکنی، که در بین مردم بی اعتمادی ایجاد می‌کند. یک بعد این جنگ شبکه‌های مجازی و ماهواره‌ها هستند. که کارهای هنری و تبلیعاتی انجام می‌دهند . عده‌ای نیز در داخل کشور نفوذی هستند که مرتب اشخاص قابل اعتماد را از چشم مردم می‌خواهند بیاندازند و از روش‌های مختلف نظیر تهمت زدن،دروغ گفتن، ارائه سندهای جعلی، استفاده می‌کنند. جنگ ادراکی که امروز دشمن طراحی کرده است، در این جنگ شرایطی به وجود می‌آورند که مردم از تریبون‌های کشور اخبار را دیر باور می‌کنند اما وقتی که دشمن خبری را اعلام می‌کند در جان مخاطبین می‌نشیند این بسیار خطرناک است که انسان از مجاری خود کشور اخبار را جدی نگیرد ولی از کانالهای دشمن مطلب و اخبار را بپذیرد. اگر رسانه بیگانه هزار بار این را راست گفته باشد در نهایت نیز دشمن است و راست او نیز دروغ است. این هزار تا راست را گفته است تادر یک جایی دروغ بگوید و همه مردم را با این دروغ نابود کند.

این جنگ نیز یکی از خطرهای مهم نفوذ است. مساله بعدی که وجود دارد نفوذ معرفتی است. این جنگ خطرناک‌ترین تاکتیک دشمن است تا کشور را بر هم بریزد. یعنی کاری می‌کند که مردم منکر را معروف و معروف را منکر تلقی کنند. به عنوان مثال مولفه‌های قدرتی که خداوند به قیمت خون‌های زیادی عنایت کرده است و ما را به استقلال رسانده است ما آنها را به عنوان چالش تلقی کنیم مساله موشک امروز وسیله دفاعی ما است. روزی بود که تهران در تیررس موشک بعثی‌ها و اجانب غربی و شرقی بود.امروز که ما هزاران موشک در زیر زمین‌های خود تعبیه کرده‌ایم می‌بینیم که اسرائیل پیام می‌دهد که شما موشک نزنید و ما نیز نمی‌زنیم. و می‌بینیم که حضرت آقا با قاطعیت می‌گوید اگر آنها یک موشک بزنند ما ده موشک می‌زنیم.

اقتدار علمی و هسته ای ما جزو مولفه‌های قدرت کشور محسوب می‌شود تا قبل از این کسی ما را به شمار نمی‌آورد و حاضر به مذاکره با ما نبود ولی تا دیدند جوان‌های ما غنی سازی 20 درصدی را تامین کردند و راکتور تهران را با شرف و بدون نیاز به بیگانه تامین کردند به تکاپو افتادند و توافق غیر متوازن عاقبت به شر را بر ما تحمیل کردند اگر ما این قدرت را نداشتیم ما را این گونه به حساب نمی‌آوردند. آنچه که موجب استقلال کشور ماست استغنای ماست. تا زمانی که ما احتیاج داشته باشیم نمی‌توانیم مستقل باشیم و هویت دینی خود را حفظ کنیم. تا زمانی که ما در علم پیشرفت نکنیم نمی‌توانیم مستغنی باشیم و قله‌های علم را فتح کنیم. این فرصت که در زیر پرچم دانش و تلاش جوان‌های ما پیش آمده توسط عده‌ای تهدید تلقی شده است. و می‌گویند ما این را نمی‌خواهیم چون موجب چالش ما می‌شود. دشمن به دنبال خلع سلاح ما است تا کار ما را تمام کند. دفاع ما از مظلومان عالم لازمه وجدان بشری است و لازمه تبعیت از قرآن کریم است. مساله داعش تنها مساله عراق و سوریه نبود بلکه آتشی بود که برای ما روشن کرده بودند و از آن منطقه آغاز شده بود.

ما دشمن را در خارج از مرزها از بین بردیم ونه تنها برای خود بلکه برای دنیا امنیت ایجاد کردیم. ما خطر جدی را از پیش پای دشمن برداشتیم. امروز می‌گویند سوریه را رها کن. این به مساله نفوذ بر می‌گردد. آنها می‌خواهند گفتمانی ایجاد کنند تا آنچه که موجب قدرت ماست و امنیت ما را تامین می‌کند را از ما بگیرند. مساله بعدی مساله فرهنگ است، می‌بینیم وقتی که کسی شرارت می‌کند و در مقابل دیدگان ناظرین زیادی سوار ماشینی می‌شود و بدون هیچ واهمه‌ای بیگناهان را زیر می‌گیرد وقتی در مقام قصاص قصد قصاص او را دارند به او ترحم می‌کنند. در حالی که به مظلومین کشته شده ترحم نمی‌کنند. این خطرناک‌ترین جهتی است که اگر کسی با یک بی‌حجابی که خلاف قوانین رسمی کشور است و بر خلاف قوانین رسمی قرآن کریم است، حرف و موضعی از روی محبت بگوید با آنها پرخاش می‌کنند و عده‌ای به آنها حق می‌دهند این نشانه تبدیل شدن معروف به منکر است که جزء خطرهای جدی آخر زمان است که انشاء‌الله تا زمانی که نماز جمعه‌ها برجاست، این آرزو را به گور خواهند برد و موفق نخواهند شد.

تاکنون فتنه‌ی 88 آهنگ خاص خود را داشت و مردم نیز بعد از مدتی متوجه موضوع شدند. توده‌های مردم در صحنه‌ در برابر قانون و انقلاب و شعائر دینی نبودند بلکه عده‌ای خاص بودند که از خارج الهام می‌گرفتند و کاری هدایت شده بود در جریان آشفتگی بازار باید گفت که بازاریان خود بانی انقلاب هستند از زمان‌های قدیم حوزه‌ های علمیه را آنها رونق می‌دادند و مقلد مراجع هستند و سهم امام می‌دهند و دست مراجع را می‌بوسند و رونق مساجد ما هستند.این افراد را ‌ اگر دشمن وانمود کند که در برابر انقلاب هستند جزو حوادث بسیار تاسف بار محسوب می‌شوند و جای تامل دارند. در این رابطه باید به چند نکته اشاره کنم. یک نکته این است که ما امروز با مشکلات اقتصادی و جدی مواجه هستیم که معلول تحریم نیست. بلکه معلول بی توجهی و بی اعتنایی به ندای رهبر انقلاب است که پیش از 10 سال است که ایشان همه ساله مساله اقتصاد را در اولیت اول مسئولین مطرح می‌کند و وابستگی به نفت و بیگانگان را به عنوان یک خطر جدی مطرح می‌کند. رهبر انقلاب مساله الگوی مصرف و قناعت را در یک سال برای ما شعار قرار داد. اما مسئولین ما در زمان‌های مختلف به این امر بی توجهی کردند و در این برهه از زمان نیز مدتی به انتظار برجام بودند و کار جدی برای ایجاد یک توان درونی که با تکانه‌های جهانی مقابله کنند انجام ندادند. مسئولان ما انگیزه نداشتند و جهادی عمل نکردند وصرفا وقت گذراندند. مسئولان فرصت‌ها را تلف کردند تا این که کار به اینجا رسید. بازار ما یک بازار متدین است و شهید داده است. بنده شعار نمی‌دهم خودم بزرگ شده بازار هستم . من منبری بازار هستم. امروز نیز مورد مراجعه بازاری‌ها هستم. مدتی پیش بازاری‌ها آمده بودند و به من می‌گفتند اگر شماها درد ما را نگویید کسی مشکلات ما را حل نمی‌کند. امروز مردم در شرایطی قرار گرفتند که نمی‌دانند باید چه کار کنند. استخوان در گلو قرار گرفته است و نه می‌توانند بالا بیاورند و نه می‌توانند قورت دهند. مسئولین باید این فشار را بدانند و لمس کنند. نباید صرفا لبخند بزنند. مسئولین باید با مردم همدردی کنند و درد مردم را بفهمند و در جهت رفع مشکلات با مردم هماهنگ شوند. مساله فشار یک واقعیت است. مردم نیز می‌دانند فشار از کجا است و سوء مدیریت در کجا وجود دارد.

در زمینه تولید امروز مشکلات جدی وجود دارد هفته گذشته در شهر اصفهان بنده خدایی که حالت بغض داشت دستم را گرفت و گفت 200 نفر بر اثر سفره کارگاه من حقوق می‌گرفتند ولی امروز کارگاهم را تعطیل کردم و 200 خانواده بیچاره شدند. فشاری که امروز بر مردم است یک واقعیت است و قابل انکار نیست باید مشکلات اقتصادی حل بشود و راه حل نیز دارد. اگر مسئولین دقیق عمل نمی‌کنند و کارآیی ندارند و اگر نیاز به ترمیم است بایدزودتر کابینه ترمیم شود. کابینه باید به گونه‌ای باشد که هم قدر شناس باشد و هم بتواند نسخه نجات بخش اقتصاد مقاومتی را اجرا کند. در کنار این نارضایتی‌ها از یک طرف کارگاههای تولیدی در حال تعطیل شدن است و بازار نیز به هم می‌ریزد و از طرف دیگر انباشت نقدینگی بی سابقه است در هیچ دولتی این قدر نقدینگی وجود نداشته است که این جزء خطراتی است که خود آقایان چشم بر روی هم گذاشتند و کاری برای آن انجام ندادند. در رابطه با مساله خودرو باید پرسید که چه کسی به بازار عرضه می‌کند.

کسانی که خزانه مملکت را حراج می‌کنند و با یکسری افراد حدود 50 میلیارد طلا می‌فروشند آیا از مردم هستند و یا ریشه در مسئولین مملکتی دارند؟ مساله ارز به دست چه کسی بالا و پایین می‌شود. اینها مسائلی است که مردم می‌فهمند ومی‌دانند و به این دردها باید رسیدگی شود . اگر امروز حل نشود فردا دیر است. در هر نارضایتی که وجود دارد شیاطینی در کنار نشستند منافقین دست به کار هستند عده‌ای نیز پول می‌گیرند تا به نارضایتی‌ها و اعتراض‌های به حق مردم دامن بزنند و به چالش و هنجار شکنی بکشانند. حساب بازاریان متدین جنگ اداره کرده شهید داده و هیاتی از این معترضان که نفوذی هستند و پول می‌گیرند جدا است. این افراد اعتراض به حقی دارند و تنها نسبت به خود دلسوز نیستند بلکه برای کشور دلسوز هستند. قرآن کریم اقتصاد را قوام مردم معرفی کرده است. اگر مسئولین توان کافی را ندارند، با صداقت عمل کنند. ما دیدیدم که تیم فوتبال در بار اول گلی نزدند اما هم رهبر انقلاب به آنها تبریک گفت و هم مردم آنها را مانند قهرمان در آغوش گرفتند. چرا که ملموس بود این افراد درحال کار کردن هستند. اگر مسئولین ما نیز پرده را کنار بزنند و به میدان بیاییند و مردم ببینند که در حال خدمت هستند به آنها اعتماد کرده و آنها را یاری می‌کند. مسئولین درجاهایی که اشتباه کردند باید بازگردند و به رهبر نیز بگویند که ما رهنمودهای شما را عمل می‌کنیم و کار را به جوان‌ها بدهند.