دویچه وله - در سال ۱۹۷۳ بر پایه رمان زندگی‌نامه‌ای پاپیون فیلمی تهیه شد، که به عقیده سینمادوستان کاملتر از آن ممکن نبود. با وجود این به زودی ورسیون تازه‌ای از رمان هیجان‌انگیز پاپیون به روی پرده می‌آید.
فرانکلین شافنر از فیلمسازان درجه دو هالیوود بود، اما فیلمی که او در سال ۱۹۷۳ از روی رمان "پاپیون" کارگردانی کرد، یک شاهکار از آب در آمد.
بخش عمده موفقیت فیلم مدیون دو بازیگر بزرگ است که نقش‌های اصلی را ایفا کرده‌اند: استیو مک‌کویین و داستین هافمن. این دو بازیگر در ایفای نقش دو زندانی نگون‌بخت یک اسارتگاه مخوف بازی‌های استادانه ارائه دادند.
اکنون از این رمان مشهور برگردان سینمایی تازه‌ای ساخته شده که چندی پیش در جشنواره سینمایی تورونتو به نمایش در آمد و به زودی در سینماهای جهان به روی اکران می‌رود.
در نسخه جدید "پاپیون" چارلی هانم نقش اصلی را ایفا می‌کند. نقش دگا را رامی مالک، هنرپیشه مصری‌تبار هالیوود، به عهده دارد.
نسخه جدید پاپیون را مایکل نور، فیلمساز دانمارکی، کارگردانی کرده است.
در ستایش آزادی
رمان پاپیون را آنری شاریر بر پایه تجارب تکان‌دهنده‌ی زندگی خود نوشته است.
داستین هافمن و استیو مک‌کویین در اولین ورسیون پاپیون
آنری شاریر در دهه ۱۹۳۰ به خاطر ارتکاب جرایمی کوچک در دست پلیس فرانسه گرفتار شد، اما در زمان بازداشت به ارتکاب قتل نیز متهم شد، اما از بدشانسی نتوانست بیگناهی خود را ثابت کند. دادگاه او را به حبس ابد در جزایر گوایان فرانسه در امریکای جنوبی محکوم کرد. در این جزیره زندانیان در جهنمی عذاب‌آلود، با شرایطی سخت و خشن، مثل حیوانات زندگی می‌کردند و روزی هزار بار آرزوی مرگ داشتند.
آنری به خاطر آن که روی سینه‌اش عکس یک پروانه بزرگ (به فرانسوی پاپیون) را خالکوبی کرده بود، در زندان به نام پاپیون معروف شد. او در اسارتگاه با مردی عینکی و رنجور به نام دگا دوست شد، که سلامتی خود را از دست داده بود، اما بسیار زیرک و تیزهوش بود.
آنها چندین بار تصمیم به فرار گرفتند اما سرانجام دگا جرأت فرار نیافت و آنری به تنهایی با پریدن به میان امواج اقیانوس جزیره و اسارتگاه مخوف را ترک کرد و خود را چند سال بعد به فرانسه رساند.
آنری شاریر، این رمان پرهیجان را که جانمایه آن ستایش آزادی و تلاش برای رهایی است، در سال ۱۹۶۹ به فرانسوی منتشر کرد. کتاب با استقبال فراوانی روبرو شد و به زبان‌های زیادی، از جمله فارسی، ترجمه شد.
