غرویان در پاسخ به اینکه صیانت و حفاظت از بیت المال باید به چه صورت باشد تا مورد سوء استفاده قرار نگیرد، گفت: در داستان عقیل برادر امام علی(ع) کاملاً روشن است که حضرت نظارت را مطرح می کنند، حاکم و حاکمیت باید نظارت مستمر بر فعالیت مسئولین داشته باشند، باید بر میزان ورود و خروج پول ها به کشور، میزان صادرات، واردات، حساب و کتاب بانک ها و همه کسانی که بیت المال در اختیار آنهاست، نظارت وجود داشته باشد. این نظارت باید توسط حاکمیت به وسیله افراد مطمئن و مومن صورت گیرد، البته این افرادِ ناظر باید بسیار حساب شده انتخاب شوند و قابل اطمینان و اعتماد باشند، این افراد باید به مردم گزارش دهند چرا که ناظر همیشگی بر امورات بیت المال خودِ مردم هستند، مسئولین وقتی ببیند که آبرویشان در نزد مردم در خطر است، اگر خدا ترسی هم نداشته باشند، مردم ترسی دارند و باید این ترس از مردم را جدی گرفت یعنی باید مسئولین را از مردم ترساند چون اگر کارد به استخوان مردم برسد، ممکن است قدرت را از دست صاحبان قدرت بگیرند بنابراین کسانی که منصب و قدرتی دارند از مردم خواهند ترسید و به آسانی مرتکب خلاف نخواهند شد.

غرویان در مورد نوع برخورد با سوء استفاده کنندگان بیت المال گفت: زمان ما با صد یا دویست سال پیش تفاوت می کند چون امروز مساله پنهان بسیار کم است به عبارت دیگر روابط، ارتباطات و وسایل اطلاعاتی چنان زیاد است که به هر حال اسامی افراد منتشر می شود و مردم مطلع می گردند؛ انتشار اسامی به این دلیل است که مسئولین خطاکار از مردم بترسند و دست به چنین خطاها و خلاف هایی نزنند؛ اینکه مسئولین همیشه از مردم خوف داشته باشند، اهرم کنترل کننده خوبی است.