بهمن ماه سال 13۹۶، «مارک بوسنیچ»، دروازه‌بان نام‎دار سال‌های نه‌چندان دور استرالیا گفت: «به هر قیمتی که شده، نگذارید دنیل به ایران برود.»

ماجرا از آغاز رایزنی‌های فدراسیون فوتبال ایران با خانواده دنیل آغاز ‌شد. شهریورماه سال گذشته، «کارلوس کی‌روش»، سرمربی تیم ملی ایران متوجه می‌شود که در لیگ استرالیا بازیکنی با ریشه ایرانی درحال درخشش است. بوسنیچ به عنوان مشاور باشگاه ملبورن‌سیتی استرالیا دیرتر از آغاز مذاکرات ایران با ارزانی مطلع شد. او در مصاحبه با سایت «اسپورت» استرالیا گفته بود: «از فدراسیون فوتبال کشورم خواهش می کنم هر طور شده یک بازی دوستانه ترتیب دهد و دنیل ارزانی را به تیم‌ ‌ملی دعوت کند. همه ما می دانیم او یک استعداد فوق العاده است. باید خیال همه بابت حضور او در تیم‌ ‌ملی فوتبال استرالیا راحت شود.»

طبق قوانین فدراسیون جهانی فوتبال، بازیکنی که حتی یک ثانیه در ترکیب تیم ملی (بزرگ سالان) یک کشور به میدان برود، حق حضور در تیم ملی هیچ کشور دیگری را نخواهد داشت. دنیل ارزانی تا آن روز برای تیم های نونهالان، نوجوانان، جوانان و امید استرالیا به میدان رفته بود اما هرگز به تیم ملی این کشور دعوت نشد.

او یکی از محصولات آکادمی استعدادیابی باشگاه ملبورن‌سیتی بود. برای همین استرالیایی‌ها علاقه‌ای به از دست دادن مفت و رایگانش نداشتند. هفته بعد سایت اسپورت از قول نایب رییس فدراسیون فوتبال استرالیا نوشت: «اگر بگذاریم او برای تیم‌ ‌ملی فوتبال ایران بازی کند، یک افسوس و ناراحتی بزرگ برای ما تا ابد باقی می‌ماند چون پدیده بزرگی را از دست داده‌ایم.»

اما دنیل هم وسوسه شده بود. اول بهمن ماه سال گذشته، پسر ۱۹ ساله ایرانی الاصل فوتبال استرالیا به نشریه «فور فور تو» این کشور گفت: «این رؤیای هر پسر بچه‌ای است که بزرگ شود و در جام جهانی بازی کند. راستش را بخواهید، من هنوز درباره این که کدام تیم را به عنوان تیم ملی‌ خود انتخاب کنم، به نتیجه نرسیده ام. باید با والدینم صحبت کنم. باید با پدرم حرف بزنم و با هم تصمیم بگیریم.»

در همان روزها، درست وقتی دنیل ارزانی یا جوان اول فوتبال استرالیا دچار وسوسه حضور در تیم ملی ایران شده بود، کارلوس کی‌روش با تمامیت فوتبال ایران وارد بحث و جنگ لفظی شد. ابتدا در ادامه درگیری‌هایش با «برانکو ایوانکوویچ»، سرمربی تیم «پرسپولیس»، مقابل او ایستاد و بعد در بهمن ماه چالش جدی‌ سرمربی تیم ملی ایران با «علی کریمی» آغاز شد.

مناظره علی کریمی با «محمدرضا ساکت»، دبیر فدراسیون فوتبال در برنامه تلویزیونی «۹۰» و سپس پاسخ‌های کی‌روش در لباس سرمربی تیم ملی ایران، تنها بخشی از فرصت‌سوزی‌های ایران شد. اسفندماه که می‌توانست مهم‌ترین بازه زمانی فوتبال ایران برای دست یافتن به دنیل ارزانی و متقاعد کردن او برای حضور در تیم ملی ایران باشد، با معمای شرکت «اوول اسپورت» و نقش واسطه ایرانی آن در هماهنگی بازی‌های کم ارزش دوستانه هدر رفت.

تا خردادماه سال 13۹۷، دنیل ارزانی به تیم ملی استرالیا دعوت نشد. سرانجام فشار رسانه‌ها و فدراسیون فوتبال این کشور، «برت فن مارویک»، سرمربی وقت تیم ملی استرالیا را وادار کرد در فاصله ۱۱ روز مانده به جام جهانی، نام ارزانی را در فهرست تیم قرار دهد. به این ترتیب، پرونده ارزانی و ایران برای همیشه بسته شد.

حالا او را تیم قهرمان فوتبال انگلستان می‌خواهد. پپ گواردیولا سعی کرده است یکی به نعل بزند و یکی به میخ. می‌خواهد مشتری‌های ستاره ۱۹ ساله تیمش را بیش‎تر نکند و در عین حال نمی‌تواند منکر توانایی‌ها و هنر این ستاره شود. پس می‌گوید: «باید ببینیم چه خواهد شد. اگر در نهایت تصمیم بر این شد که دنیل ارزانی جذب شود، علتش این است که او بازیکن ویژه ای است. اما خب باید بدانیم که ما الان نمی‌توانیم بازیکن جدیدی به تیم اضافه کنیم.»

گواردیولا گفته از مذاکره با ارزانی راضی است اما امسال او باید به سلتیک برود؛ باشگاهی که در فوتبال اسکاتلند کم‎تر از منچسترسیتی در انگلستان نیست. مدیران باشگاه منچستر امسال تا این جا «ریاض محرز» را شکار کرده اند و سپس «فیلیپ سندرز» به جمع بازیکنان آن ها اضافه شد و حالا ارزانی می‌تواند به سومین خریدشان تبدیل شود.

از دست دادن ستاره جوانی که در ۱۹ سالگی با قیمت ۲۸۰ هزار پوند احتمالا راهی منچسترسیتی شود، از آخرین یادگارهای فدراسیون فوتبال ایران و کارلوس کی‌روش است. آن‎ها هم‎چنان در مهم‎ترین روزهای سال و در ماه‌های منتهی به جام ملت‌های آسیا در حال وقت‌کشی هستند.