اما روند تشدید تحریم ها همچنان ادامه دارد و تحریم ها با آسیب رسانی بیشتر هنوز اعمال نشده اند. تخمین ها متغیر است، اما بسیاری از تحلیلگران خسارت ناشی از تحریم ها بر صادرات نفتی ایران را حدود یک میلیون بشکه در روز پیش بینی کرده اند. کاهش شدید صادرات نفتی درآمدهای دولت را به شدت کاهش خواهد داد و با تضعیف بیشتر ارز ملی همراه خواهد شد، مگر آنکه قیمت نفت به اندازه ای افزایش یابد که خسارت ناشی از کاهش فروش را جبران کند. جیم ریتربوش، رئیس شرکت ریتربوش و شرکا چند روز پیش در یادداشتی نوشت: «اگرچه اعمال تحریم ها علیه ایران خبر جدیدی نیست، اما اشارات کاخ سفید به اینکه مستثنی شدن از تحریم ها چندان محتمل نیست به افزایش قیمت نفت انجامید.»

بسیاری از شهرهای ایران با تشدید فشارهای اقتصادی به صحنه تظاهرات و اعتراض های مردمی تبدیل شدند و اگرچه تجماعت به صورت جسته و گریخته صورت می گیرد، اما نگرانی از شرایط اقتصادی به مرور زمان بیشتر شده است. بانک ملی ایران در تحقیقاتی پیش بینی کرده اقتصاد ایران در سال 2019 چهار درصد کوچک شود.

ایالات متحده تاکید کرده که تغییر نظام در ایران سیاست رسمی آمریکایی نیست. با این حال، تقریبا هیچ فردی که از سابقه روابط دو کشور آگاهی داشته باشد، موافقت ایران با خواسته های شدیدالحن ایالات متحده را پیش بینی نمی کند و بدین ترتیب این سوال پیش می آید که واشنگتن دقیقا چه هدفی را دنبال می کند؟

فعلا به نظر می رسد ایالات متحده کاهش تولیدات و صادرات نفتی ایران را به نظاره نشسته و امیدوار است که اختلاف های سیاسی و اقتصادی تشدید شوند. تحریم های ایالات متحده احتمالا این مرتبه تاثیرات شدیدتری خواهند داشت، اما شرایط همچنان به این مساله بستگی دارد که چین و هند خرید نفت از ایران را چه اندازه کاهش دهند. هند و چین در ماه جولای اندکی میزان خرید از ایران را افزایش دادند، اما این شرایط می تواند موقتی باشد. طبق گزارش ها، به نظر می رسد دهلی نو در قیاس با پکن آمادگی بیشتری برای عمل به تحریم های واشنگتن دارد. هند اعلام کرده در حال مذاکره با ایالات متحده برای مستثنی شدن از تحریم هاست، اما چین ظاهرا در صدد تقویت روابط با ایران برخواهد آمد.