به گفته یک مشاور این صندوق سرمایه گذاری «هدف آن ها مستقل کردن ایران» از تحریم ها است.

بازوی سرمایه گذاری خارجی ایران یکی از چند راهی است که ایران می کوشد با آن تحریم های آمریکا را دور بزند. ایران همچنین سیستم تهاتری یا پایاپای را برای خریداران نفتی در آسیا در نظر دارد تا به جای پول کالا تحویل گرفته و از این طریق جای خالی مشتری های نفتی از دست رفته اش را پر کند.

فرهاد زرگری، رئیس پیشین «شرکت سرمایه گذاری های خارجی ایران»، در مصاحبه ای با اشاره به داروسازی ها گفته بود سرمایه گذاری های خارجی پلی برای سرازیر شدن فناوری و دانش به ایران است. زرگری گفت سرمایه گذاری ایران شرکت های خدمات مالی را برای تسهیل تجارت هدف گرفته بود.

سرمایه گذاری های این صندوق عموما با دلار آمریکا انجام نمی گیرد. این سرمایه ها شامل سهام در یک مرکز بازرگانی افغانستان، یک کارخانه قطعات خودرو در برزیل، یک شرکت لوله سازی در آلمان و یک موسسه مالی در عمان است. این صندوق از سرمایه هایش در شرکتی در دوبی برای خرید تجهیزات نیروگاه های برق استفاده کرده بود.

سرمایه های شعبه این صندوق در دوسلدورف آلمان طی سه سال تا سال ۲۰۱۶ با ۱۶ درصد رشد به ۷۰۴ میلیون یورو افزایش یافته بود.

آمریکا امکان مانور و سودآوری «شرکت سرمایه گذاری های خارجی ایران» را محدود کرده است.

برای نمونه، این شرکت اخیرا در نظر داشت چهار و یک دهم درصد سهام خود در «تایسن کروپ»، شرکت بزرگ مهندسی آلمان، را به فروش برساند، اما در سایه نگرانی از توقیف آن در پرونده های محکومیت ایران در دادگاه های آمریکا، از این کار صرفنظر کرد.

این صندوق ایده کمک به خرید هواپیما از محل فروش ۴۰ درصد از سهام اش در واحد «تایسن کروپ» در سائوپائولو برزیل که به آمریکا صادرات دارد را سبک و سنگین کرده بود. این ایده پس از بازگشت تحریم های آمریکا در ماه گذشته غیرممکن شد.

سخنگوی «تایسن کروپ» می گوید نمایندگی برزیلی آن ها به دلیل تحریم های آمریکا نزدیک به یک دهه به ایران سودی پرداخت نکرده است.

«شرکت ریو تینتو» در سال ۲۰۱۰ پرداخت سود به «شرکت سرمایه گذاری های خارجی ایران» را برای ۱۵ درصد سهام آن در یک معدن اورانیوم در نامیبیا متوقف کرده بود، زیرا نگران بود تهران از آن منابع مالی در برنامه هسته ای اش استفاده کند.