خانم تهمینه میلانی از مدیر گالری ایوان و سایر اشخاصی که آن ها را مسبب ایجاد آشوب در اذهان مردم به خاطر افشای کپی بودن تابلوهایش می داند در دادسرای عمومی انقلاب شکایت کرد.
موضوع «دزدی ایده» توسط خانم میلانی هر روز ابعاد تازه ای پیدا می کند و مساله ای که باید بر آن نقطه ی پایانی گذاشته شود، همچنان ادامه پیدا می کند.
ظرفیت انسان ها در بحران مشخص می شود. در بحران، بسیاری از خصائل خوب و بد انسان خود را نشان می دهد. انسانی که در مواقع عادی رفتاری درست و متین و موقر دارد، در موقع بحران ناگهان رفتاری غیر معمول نشان می دهد که ناشی از ماهیت واقعی اوست.
خانم تهمینه میلانی دانسته یا ندانسته یک کار نادرست انجام داده است، ولی اصرار دارد که این کار نادرست را درست جلوه دهد و برای درست جلوه دادن کارش دست به کارهای نادرست دیگری می زند و وجهه و اعتبار خودش را بیش از پیش از میان می برد.
کارگردان و نویسنده ای که سال ها تلاش کرده خود را به عنوان منتقد رفتارهای حکومت در قبال زنان و جامعه نشان دهد، به ناگهان به همین حکومت و دستگاه قضای فاسدش پناه می برد تا مثلا حق خود را از مدیر گالری یی که نمایشگاه او را به خاطر دزدی بودن کارهایش تعطیل کرده بستاند.
تهمینه میلانی به گونه ای رفتار می کند که گویی ما در قرون ماضی زندگی می کنیم که در آن انجام خیلی کارها عیب نیست.
ولی خانم میلانی بالا برود، پایین بیاید، کاری که کرده است در زمانه ی ما عیب است. پله جه ریزم به خصوص برای شخصیت های نامدار، یک گناه بزرگ است. کوچکی و بزرگی اش هم فرق نمی کند. امروزه معیارهایی برای تشخیص آن هست که تخطی از آن ها نام و آبروی افراد خطاکار را بر باد می دهد. در خارج، تا آن جا که می دانم، هیچ رحمی برای دزد ایده و اثر روا نمی دارند.
حال که به گفته ی برخی بزرگان هنر و ادب، منتقدان شما سعی در نادیده گذاشتن «کش رفتن کوچولو»ی شما دارند و موضوع را می خواهند با سکوت ختم به خیر کنند، اشتباه دوم شما یعنی شکایت بردن به دستگاه قضای حکومت اسلامی، دو باره پرونده ی شما را می گشاید و این کار باعث خواهد شد تا آبروی شما بیش از پیش برود.
در دادگاهی که برگزار خواهد شد، شما چه دفاعی از دزدی خود خواهید کرد؟ دانشجو بوده اید و نمی دانسته اید دزدی ایده امروزه جرم به شمار می آید؟ گمنام بوده اید و نیازمند دزدی برای کسب شهرت بوده اید؟ واقعا چه دلیلی می خواهید در دادگاه اقامه کنید؟
می خواهید این دلیل خنده دار را ارائه بدهید که یک موقعی، تصویر اصل را دیده اید و بدون این که حواس تان باشد، همان را -البته با نهایت دقت و تشابه- کشیده اید؟
و گیریم همه ی این ها را گفتید؛ از آن دادگاه چه برایتان حاصل خواهد شد؟ جز تخریبِ بیشتر وجهه و شخصیت هنری خودتان؟
گاه ما توقعاتی از هنرمندان محبوب مان داریم که با شخصیت و ماهیت آن ها جور در نمی آید و این از ناآگاهی ماست. شخصیت و ماهیت یک هنرمند الزاما آن چیزی نیست که در آثار هنری اش بازتاب می یابد. و حاصل این توقعات، ناامید شدن از هنرمند است و افسوس خوردن به حال خود برای این ناگاهی.
