تداوم اقدامات تحریک آمیز ایران نشان می دهد که تلاش های اوباما برای ساکت کردن و مماشات با جمهوری اسلامی نتیجه معکوس داشته است.

تصمیم تاریخی آمریکا به خروج از «معاهده مودت» مصوب سال ۱۳۳۴ پیامی مهم در برداشت. ایران نمی تواند به منافع و حاکمیت ملی آمریکا حمله کند و با واکنشی روبرو نشود. اما قدرت های اروپایی اساسا تمایلی به توبیخ ایران برای اقدامات خصمانه اش ندارند.

دولت حسن روحانی پس از تصویب توافق هسته ای، بودجه سپاه پاسداران را ۱۴۵ درصد افزایش داد. قدرت های اروپایی با حفظ برجام و ادامه تعلیق تحریم ها راه سرازیر شدن میلیون ها دلار دارایی های توقیف شده ایران را باز کردند تا این پول ها به دست کسانی برسد که نقشه برهم زدن ثبات خاورمیانه را کشیده بودند.

در ماه اوت، اروپا در تلاش هایی به رهبری فدریکا موگرینی ارائه یک بسته کمک چند میلیون دلاری به ایران را اعلام کرد.

به نظر می رسد برای کشورهای اروپایی منافع اقتصادی فاکتوری مهم تر است. ایران از زمان توافق هسته ای به شریک تجاری فعالی برای آلمان و فرانسه بدل شده است.

اروپا با تسلیم شدن در برابر خواسته های ایران اصول دموکراتیک را تضعیف می کند. تعهد رخنه ناپذیر کشورهای اروپایی به برجام یعنی آن ها مجبورند چشم خود را بر آشوبی که ایران در سراسر خاورمیانه پراکنده است ببندند.

شهروندان اروپا هم از تهدید ناشی از جمهوری اسلامی در امان نیستند. نازنین زاغری رتکلیف، مادر ۴۰ ساله ایرانی بریتانیایی، بیش از دو سال است که در ایران زندانی است.