آن جا بزرگ‌ترین تاسیسات هیدروالکتریک در نوع خودش بود و طبیعتا هدفی بزرگ برای نیروی مقاومت نروژ. یک گروه کوچک در سال ۱۹۴۲ تلاش کرد این مرکز را نابود کند اما ناکام ماند.

یکسال بعد روننبرگ یک گروه کماندویی پنج نفری را برای این ماموریت انتخاب کرد. او در هفتادمین سالگرد این عملیات به بی‌بی‌سی گفت: "ما گروهی از دوستان بودیم که با هم یک کار را انجام دادیم."

گروه با چتر روی کوه فرود آمد، به پایین اسکی کرد، داخل دره‌ها خزید و از رودخانه‌های یخ‌زده عبور کرد. پس از آن روننبرگ و مردانش سوار قطار شدند و مواد منفجره را داخل مرکز کار گذاشتند و تمام. او گفت: "همه ما فکر می‌کردیم که این سفری بدون بازگشت است."

پس از انفجار این مردان ۳۲۰ کیلومتر در تلمارک اسکی کردند تا به سوئد، کشور همسایه نروژ برسند؛ آن هم در حالی که ۳۰۰۰ سرباز آلمانی در تعقیب‌شان بود. روننبرگ با لبخندی عجیب از این واقعه به عنوان "بهترین اسکی آخر هفته عمرش" یاد می‌کند.

این عملیات و به دنبال آن حمله هوایی سال بعد آمریکا موجب شد آلمانی‌ها از برنامه‌شان دست بردارند؛ عملیاتی که عنوان موفقیت‌آمیزترین عملیات خرابکاری جنگ جهانی دوم از آن یاد می‌شود.

با وجود کتاب‌ها، مستندها و سریال‌های تلویزیونی زیادی که در مورد این عملیات ساخته شد، روننبرگ علاقه چندانی به صحبت در مورد آن نداشت. او در دهه ۱۹۷۰ سکوتش را شکست، زمانی که مشغول آگاه کردن جوان‌ها از خطرات جنگ بود: "بچه‌هایی که این روزها بزرگ می‌شوند باید بدانند که ما همیشه آماده مبارزه برای آزادی و صلح بودیم."