یکی از قربانیان این گونه رفتارها زنی است در اوایل سی‌سالگی که در یکی از اردوگاه‌های مرزی کره شمالی بازداشت شده بوده است.

وی می‌گوید‌: «هر شب زنانی مجبور می‌شوند با نگهبانان به جایی بروند و به آنها تجاوز می‌شود.» و می‌افزاید‌: «هر شب یک نگهبان در سلول ما را باز می‌کرد و من وانمود می‌کردم که آرامم و در دلم آرزو می‌کردم که کسی که باید با او بیرون برود من نباشم.»

براساس گزارش منتشر شده در ده سال اخیر قاچاقچیان کالاهایی را برای مبادله به مرز چین می‌رسانند تا بتوانند آنها را در بازار سیاهی که دولت ایجاد کرده بفروشند. از این زنان انتظار می‌رود به هر طریق نظر مشتریان و کارکنان دولتی را جلب کنند از جمله با دادن رشوه و یا پیشنهاد همخوابگی.

افرادی از گرو‌ه‌های مختلف اجتماع مرتکب این سواستفاده‌های جنسی می‌شوند و در میان آنان «پلیس، قاضی‌، سرباز و مرزبان و کنترل‌چی‌های بلیط قطار» هم دیده می‌شود.

در گزارش دیده‌بانان حقوق بشر آمده است که در کره شمالی سواستفاده جنسی تنها زمانی تجاوز به شمار می‌آید که با ارتکاب خشونت صورت گرفته باشد.

یک زن چهل ساله اهل کره شمالی که فروشنده پارچه در بازار سیاه بوده است می‌گوید با وی همچون اسباب‌بازی جنسی رفتار شده و می‌افزاید:‌ «نگهبانان بازار یا پلیس‌ها هر وقت دلشان می‌خواست به من می‌گفتند دنبالشان به جایی خلوت بروم.»

مطالب بیشتر در سایت یورونیوز

او می‌گوید: «این کار آنقدر فراگیر است که هیچکس فکر نمی‌کند چقدر هولناک است. حتی متوجه رنج‌کشیدن خودمان نیستیم. اما ما هم انسان هستیم و گهگاه شب‌ها زار می‌زنیم بدون اینکه بفهمیم چرا.»

زنان و دخترانی که از این رفتارها سخن گفته‌اند یا به آنها اعتراض کرده‌اند ننگ سازمان و خانواده شمرده شده‌اند و برخی از آنها از دانشگاه‌ رانده شده‌اند و همسرشان آنها را کتک زده یا ترک کرده است.

کنت رات، مدیر سازمان دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید خشونت جنسی در کره شمالی رازی است آشکار، (مشکلی) که چاره نشده و همه آن را تحمل می‌کنند.

مقامات کره شمالی به شدت دسترسی جامعه به رسانه‌ها و اطلاعات را کنترل می‌کنند و برای نمونه جنبش‌های اجتماعی زنان نظیر می‌تو (metoo)، که حاصل اعتراض زنان به سواستفاده‌های جنسی مردان بانفود بود، به کلی در این کشور ناشناخته است.

کنت رات می‌گوید مون جائه-این، رئیس‌جمهوری کره جنوبی که خود زمانی وکیل پرونده‌های حقوق بشری بود نیز حین مذاکره با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی،‌ به خاطر دوران حساس آغاز روابط دوستانه دو کشور، هنوز حرفی از وضعیت حقوق بشر در کره شمالی نزده است.