احسان مهرابی - رادیو فردا
علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران، از دیپلمات‌های ایرانی خواسته بود که «چریک‌های کت شلواری» باشند. عبارتی که از ریچارد نفیو، کارشناس سابق تحریم‌ها در وزارت خارجه آمریکا، وام گرفته بود.
ریچارد نفیو همکاران خود را که برای اعمال تحریم‌ها علیه ایران فعالیت می‌کردند، «چریک‌های کت شلواری» خوانده بود و علی لاریجانی افرادی را که برای لغو و دور زدن این تحریم‌ها تلاش می‌کنند.
احمد امیر آبادی، نماینده قم و عضو هیئت رئیسه مجلس، اما اینک می‌گوید که اطلاعات «همه افراد و مجموعه‌های فعال در دور زدن تحریمهای قبلی» به آمریکا رسیده و واشینگتن آنها را در فهرست جدید تحریم‌ها قرار داده است.
عضو جبهه پایداری این پرسش را مطرح کرده که «این اطلاعات از کجا» به دست آمریکا رسیده و خواستار پیگیری این موضوع توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی شده است.
در مقابل پرویز اسماعیلی معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی رئیس‌جمهوری در توئیتی نوشته است: «ظریف دیروز به استناد سانچی و تات، توئیت کرد که فهرست تحریم اخیر، کور و آمریکا منزوی است. امیرآبادی عضو هیئت رئیسه مجلس اما بعد توئیت کرده که این فهرست، دقیق است! از این باب که ایشان خواسته کد غلط به پمپئو و منوچین بدهد، تحسین برانگیز است».
جلال میرزایی نماینده ایلام نیز این سخنان را «اقدامی تفرقه‌افکنانه» خوانده که «هیچ کمکی به مقابله با تحریم‌ها نمی‌کند».
او خواستار آن شده که اگر فردی «سندی دارد در اختیار دستگاه‌های امنیتی یا دستگاه قضایی قرار دهد».
اما آمریکا چگونه اطلاعات شرکت‌ها و افراد درگیر در دور زدن تحریمهای ایران را به دست می‌آورد.
حمید حسینی، دبیر اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی و برادر وزیر سابق ارشاد، در مصاحبه‌ای گفته که بخشی از اطلاعات مربوط به فروش نفت ایران از طریق «شرکت‌های کشتیرانی که نفت ایران را حمل می‌کردند» لو رفته است.
به گفته آقای حسینی، همچنین برخی از افراد خارجی که برای خرید نفت ایران اعلام آمادگی می‌کردند، «از سوی آمریکا و اسرائیل فرستاده می‌شدند تا مکانیسم فروش نفت ایران را کشف کنند».
مطالب بیشتر در سایت رادیو فردا
او همچنین گفته که گاهی رقابت‌ها بین شرکت‌های خریدار نفت ایران باعث افشای این اطلاعات شده و شرکت‌هایی که در این میان بازنده شده‌اند، اطلاعات رقیب را افشا کرده‌اند.
در این میان ممکن است بخشی از این اطلاعات از طریق اسرائیل در اختیار آمریکا قرار گرفته باشد.
بانک مسقط در سلطان‌نشین عمان که موجودی حساب بانکی ایران در آن، بخشی از پول فروش نفت ایران بود، یکی از اهداف عمده شرکت بلک کیوب بود.
از سوی دیگر حسین علایی، فرمانده سابق سپاه پاسداران، نیز پیشتر گفته بود که آمریکا و اسرائیل به نسبت گذشته دسترسی‌های اطلاعاتی بیشتری دارند و «سازمان اطلاعاتی درون ایران ایجاد کرده‌اند».
در سال‌های گذشته نیز گزارش‌هایی درباره دستگیری برخی از مقامات امنیتی ایران به اتهام جاسوسی برای اسرائیل منتشر شده است.
از جمله رضا علیجانی، فعال ملی-مذهبی، در مصاحبه با رادیو فردا گفته بود که دو مسئول میز اسرائیل در وزارت اطلاعات و همچنین سازمان اطلاعات سپاه پاسداران به اتهام جاسوسی برای اسرائیل بازداشت و اعدام شده‌اند.
رضا ضراب نیز قاعدتاً یکی از منابع اطلاعاتی درباره نحوه دور زدن تحریمهای ایران بوده، به گونه‌ای که محمد جواد ظریف گفته بود: «آمریکا مجاری تنفسی ما را شناسایی کرده و اگر هم به اندازه کافی شناسایی نکرده بود، با دستگیری ضراب و صدر هاشمی اینها را شناسایی کردند».
در این میان همواره ممکن است برخی از مقامات جمهوری اسلامی و یا افراد نزدیک به این مقامات که به هر دلیلی از کشور خارج می‌شوند و یا فرار می‌کنند اطلاعاتی را در اختیار مقامات آمریکایی قرار داده باشند.
از سوی دیگر رسانه‌های وابسته به سپاه و نهادهای امنیتی پیش از این گزارش‌هایی را درباره افرادی منتشر کرده‌اند، که به گفته آنان در دور زدن تحریمهای آمریکا نقش داشته‌اند اما فرار کرده‌اند و با وجود دریافت پول تعهد خود را انجام نداده‌اند.
سخنان احمد امیرآبادی همچنین می‌تواند تلاشی برای زیر سؤال بردن اعضای تیم مذاکره اتمی ایران باشد. به خصوص وقتی که اعضای جبهه پایداری با وجود تکذیب وزارت اطلاعات همچنان بر ادعای خود درباره جاسوسی عبدالرسول دُری اصفهانی اصرار دارند.
با درخواست علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران، کتاب «هنر تحریم‌ها» نوشته ریچارد نفیو توسط مرکز پژوهش‌های مجلس ایران ترجمه شده و برخی از مقامات جمهوری اسلامی آن را خوانده و در سخنرانی خود به آن استناد کرده‌اند.
شاید هدف لاریجانی از این اقدام آشنایی این مقامات با شگردهای آمریکا برای مواجهه با آن بود. با این حال گویا مقامات جمهوری اسلامی هنوز در شوک تحریم‌ها هستند و مشغول درگیری درباره مقصر لو رفتن اطلاعات دورزنندگان تحریم.
