در جایی خواندم، کارگردان مشهور جهانی، استیون اسپیلبرگ، موقعی که می خواست وارد یکی از استودیوهای متعلق به خودش بشود، چون کارت ورود به همراه نداشت و مامور مربوط هم او را به قیافه نمی شناخت، تا زمانی که یک نفر آمد و او را شناسایی کرد، اجازه نیافت داخل ساختمانِ متعلق به خودش بشود.
واکنش اسپیلبرگ اما بسیار جالب بود. او دستور داد تا از مامور کنترل ورود به خاطر دقت عمل و قاطعیت اش حتی در برخورد با صاحب کمپانی مورد تشویق قرار گیرد.
دو سه روز پیش، نماینده ی اصلاح طلب «مردم» سراوان در مجلس شورای اسلامی، به خاطر دستور بی جایی که به یکی از کارمندان گمرک داده بود، و کارمند مربوط هم گفته بود که من از شما دستور نمی گیرم، شروع به فحاشی کرد و به «کارمندی که نباید از او دستور می گرفت» خیلی صریح و روشن گفت:
تو گ.ه. می خوری از من دستور نمی گیری!
تا اینجای کار، در مقایسه با اتفاقاتی که در ادارات ج.ا. می افتد، اتفاق خاصی نیفتاده، و یک مسوول مملکتی، به عادت معمول خواسته قدرت نمایی کند.
این قدرت نمایی در خیلی از موارد دیگر نیز -دستکم به صورت خبر- ثبت و ضبط شده و گاه عواقب وحشتناکی هم داشته است؛ مثلا پرواز تهران به اصفهانی که در کوه های کرکس سقوط کرد، طبق نظر خلبان، به دلیل لرزش و وایبریشن موتور نباید پرواز می کرد، ولی مسوولی که با این هواپیما قصد داشت به اصفهان برود، مثل همین نماینده ی سراوان، خلبان نه چندان با سابقه را مجبور به پرواز کرد که عاقبت آن سقوط در کوه های کرکس و کشته شدن همه ی مسافران و خدمه ی هواپیما بود.
اما قسمت عجیب و جدید ماجرای نماینده ی سراوان این است که به خاطر وظیفه شناسی کارمند گمرک، مجلس، جلسه غیر علنی تشکیل داد و نمایندگان، به جوش و خروش آمدند و وزیر اقتصاد از نماینده ی فحاش عذرخواهی کرد و قول پیگیری موضوع، تا حد اخراج رییس گمرک و کارمند وظیفه شناس را داد.
من لحظه ای که چشم ام به تیتر عذرخواهی افتاد، گمان کردم که وزیر اقتصاد از کارمند گمرک عذرخواهی کرده، نگو، حکایت، بر عکس بوده و نماینده ی فحاش، یک چیز هم طلبکار شده و وزیر اقتصادِ بی وجود را در مقابل خود به کرنش واداشته است!
این ماجرای غم انگیز که به قول امام اول شیعیان، هر کس آن را بشنود باید برود بمیرد، به همین جا ختم نشد و جناب نماینده ی مجلسِ «اسلام»، ویدئویی منتشر کرد و در آن ادعا کرد که ویدئوی پخش شده از فحاشی او، دستکاری شده و این دستکاری، کار افراد مغرض بوده و توضیحاتی هم در باره ی کمیت و کیفیت درگیری داد، که «از ابتدا تا انتهای آن دروغ بود».
حالا کاری نداریم که جناب نماینده دنبال جای پارک برای اتومبیل اش بوده، یا مدت درگیری لفظی به ادعای او ۴۵ دقیقه نبوده، بلکه ده دقیقه بوده، یا فیلم پخش شده در اینترنت، «به طور قطع و بدون هیچگونه شبهه و تردیدی» دستکاری «نشده» بوده و دروغ های دیگری که شنیدن اش از مسوولان «اسلام» در ایران برای ما عادت شده است...
قسمت دردناک کار، تهمتی ست که این نماینده ی دروغگو و عاری از شرافت، به کارمند زحمتکش و شریف اداره ی گمرک می زند و او را که با نهایت بردباری و حداکثر ادب، فحش نماینده را می شنود و آن را تحمل می کند، به فحاشی متهم می کند...
در چنین وضعی، فقط باید به سید علی خامنه ای گفت، مملکتی را که ساختی و موجودات کثیفی را که در آستین ات پروردی ببین و کمی حیا کن!
