در چند روز گذشته خبرهایی مبنی بر حصر خانگی اسماعیل بخشی منتشر شده بود، شاهد علوی درباره این موضوع هم سوال کرده: «در واقع به من گفتند ایشان در حصر نیست و کنترل فیزیکی به آن معنا وجود ندارد. اما به محض آزادی از زندان به ایشان خبر داده‌اند که از کارش اخراج شده و تهدید کرده‌اند اگر خودت یا خانواده‌ات با کسی، رسانه‌ای، یا جایی دیدار داشته باشی، درمورد شرایطت گفت‌وگو داشته باشی و یا به اعتراضاتت به روش قبلی ادامه دهی دوباره بازداشت‌ات می‌کنیم.» کارگران هفت تپه بعد از دستگیری اسماعیل، روزها در حمایت از او شعار دادند و تحصن کردند. آن‌ها یک شعار ویژه هم داشتند: «اسماعیل رو گرفتن، ما همه بخشی هستیم» اما بعد از آزادی اسماعیل بخشی از دیدار با او محروم شده‌اند: «به کسانی که با اسماعیل بخشی پیش از بازداشت به انحای مختلف ارتباط داشتند به عنوان همکار و یا همکار صنفی در تشکیلات کارگری و... هشدار داده شده که در صورت ملاقات و دیدار با آقای بخشی آن‌ها هم بازداشت می‌شوند و بلافاصله هم از کار اخراج می‌شوند.» به گفته این روزنامه‌نگار فشارهایی که به اسماعیل بخشی و خانواده‌اش و هم به کسانی که ممکن بوده با او تماس بگیرند، وارد شده، باعث شده اسماعیل بخشی در حالت ایزوله قرار بگیرد.

مطالب بیشتر در سایت ایران وایر

حساب‌های بانکی اسماعیل بخشی هم مسدود شده است و به گفته این منبع آگاه یکی از اصلی‌ترین مشکلات اسماعیل بخشی این است که پولی ندارد که بتواند برای درمان مشکلاتش به مراکز درمانی مراجعه کند: « حساب‌های بانکی اسماعیل بخشی هم مسدود شده که اگر از قبل پولی در حساب مانده یا کسی به آن‌ها قرضی داده نتواند استفاده کند و به این ترتیب یکی از مشکلات اصلی اسماعیل این است که اصلا پول ندارد که دکتر برود مشکلاتش را درمان کند. متوجه شود این دارویی که داده‌اند چه بوده و چطور می‌شود عوارض‌اش را ازبین ببرد. این موجب شده که هیچ راهی برای تماس بیرون با ایشان یا تماس ایشان با بیرون در دسترس نباشد»

به گفته این منبع آگاه، اسماعیل بخشی حتی بعد از آزادی امکان تماس با فرزانه زیلابی وکیل کارگران هفت‌تپه را هم نداشته است. او در فایل صوتی منتشر شده از تمام نهادهای حقوق بشری، فعالان کارگری و مردم ایران می‌خواهد که اسماعیل بخشی را تنها نگذارند. از شاهد علوی می‌پرسم با توجه به این که مسئولان یک بار شکنجه شدن اسماعیل بخشی را تکذیب کردند، چطور می‌توانیم آن‌ها را وادار به پاسخگویی کنیم؟

او می‌گوید: «در تکذیب ظاهرا همیشه برای آقایان باز است اما نکته‌ای که وجود دارد این است که فعالان کارگری و حقوق بشری و سیاسی می‌گویند راه اثبات این که حق با سیستم و مسئولان استانداری است این است که اسماعیل بخشی اجازه داشته باشد به سر کارش برگردد. دست کم امکانی فراهم کنند که روزنامه‌نگارهای داخل کشور یا همان رسانه‌های موجود بتوانند با او دیدار کنند.» این روزنامه‌نگار تاکید می‌کند که حداقل یکی از همکاران روزنامه‌نگار در داخل ایران تلاش زیادی برای تماس با اسماعیل بخشی کرده است: «تلفن‌ها جواب داده نمی‌شود، واسطه‌ها جرات نمی‌کنند پیش ایشان بروند و امکان گفت وگو با ایشان که ثابت کند حال اسماعیل بخشی خوب است، شکنجه نشده و به قول آقایان این ها همه تبلیغات ضد انقلاب است، بسته شده است. یعنی از یک طرف سیستم می‌گوید حالش خوب است از طرف دیگر امکان این را که کسی از این حال خوب گزارش بدهد، نمی‌دهد.» این روزنامه‌نگار معتقد است که با توجه به این شرایط طبیعتا ناظر بیرونی که تهدیدی رویش نیست می‌گوید این‌ها دروغ می‌گویند: « متاسفانه من ترجیح می‌دهم گزارش‌هایی را باور کنم که از وخامت حال ایشان خبر می‌دهد.»