اسپوتنیک - سیستم جدید انرژی جهانی در آینده ای نزدیک ممکن است در انتظار تحولات جدی باشد.
به گزارش اسپوتنیک، متخصصین معتقدند که این تحولات برای این است که آمریکا بر اساس پیش بینی خبرنگار ار تی ال پنج سال دیگر می تواند به منابع انرژی بیشتری نسبت به عربستان سعودی و روسیه دست یابد. آمریکا نمی تواند جایگزینی برای کل اعضای اوپک باشد اما استقلال بیشتری را از آن خود خواهد کرد.
این خبرنگار شبکه فرانسوی زبان ار تی ال در خصوص روندهای استخراج هیدروکربن ها می نویسد: " این شوک عظیم اقتصادی و ژئوپلیتیکی است." به گفته ی وی ایالات متحده عربی در آینده هیدروکربن های بیشتری می فروشد. و اگر چه این امر ممکن است کمی غیر واقعی باشد در واقع تغییر کلی تعادل موجود قابل تشخیص خواهد بود.
پنج سال دیگر آمریکا نفت بیشتری نسبت به روسیه و عربستان سعودی با هم تولید خواهد کرد. به گفته این خبرنگار اگر ده سال پیش این امر اغراق به شمار می رفت ، اکنون شکی در آن نیست.
آمریکا از سال ۲۰۱۷ گاز صادر می کند وقتی که باراک اوباما تحت فشار نماینده صنایع محدودیت ها را لغو کرد تا فروش گاز به خارج شکل گیرد. بدین ترتیب اکنون برای اولین بار از زمان جنگ جهانی دوم ایالات متحده آمریکا صادرکننده بزرگ نفت و محصولات پتروشیمی محسوب می شود.
پترولیوم اکونومیست: خطر ورشکستگی صنایع نفت ایران را تهدید می‌کند
العربیه - نشریه اقتصادی پترولویون اکونومیست در شماره روز سه‌شنبه 5 ژانویه خود نوشت که صنایع نفت ایران با توجه به کاهش صادرات نفت این کشور با خطر ورشکستگی روبرو است.
این در حالی است که ایران با سخت‌ترین تحریم‌های آمریکا روبرو است؛ تحریم‌هایی که صنعت نفت ایران را هم شامل می‌شود و این کشور با وجود عرضه نفت خود در بازار بورس، نتوانسته مشتری مناسب پیدا کند.
پترولیوم اکونومیست نوشت که پس از آغاز اجرای توافق هسته‌ای در سال 2016 «خوشبینی و امیدواری به رونق صنایع نفت ایران و آغاز سرمایه‌گزاری‌های خارجی برای آن افزایش پیدا کرده بود. اما امروز این صنایع در مواجهه با تحریم‌های آمریکا برای بقای خود به تکاپو افتاده است».
این مقاله افزوده است: «امروز نگه داشتن سطح صادرات نفت برای ایران جای برنامه‌های توسعه و بازسازی آن را گرفته است و ادامه این صادرات به‌عنوان یک الویت درآمده است. با این حال بخشی از این صنایع دچار رکود شده و بازگرداندن تولید به سطح گذشته با چالش‌های گسترده‌ای روبرو شده است».
پترولیوم اکونومیست ادامه داده است: «با خروج کمپانی‌های بزرگ اروپایی از صنایع نفت ایران، احتمالا روسیه و چین هنوز به سرمایه‌گزاری و حضور در این صنایع ادامه خواهند داد. اما آنها نیز باتوجه به تحریم‌های نفتی باقیمانده از زمان دولت باراک اوباما، خود را چندان متعهد به حضور گسترده در این صنایع نخواهند کرد تا از تحریم‌های آمریکا دور بمانند».
این نشریه به دور زدن تحریم‌ها توسط ایران اشاره کرده و نوشته است: «ایران تا حدودی یاد گرفته است که چگونه زیر تحریم‌های آمریکا و اروپا هنوز به تولید و فروش نفت خود ادامه بدهد. اما صنایع داخلی آن و شرکای تجاری خارجی کشور نیازمند آن هستند که دولت این کشور برنامه‌های اقتصادی و راه‌حل‌های مشخصی را برای زنده نگه داشتن این صنایع در درازمدت به آنها نشان دهد».
ماه مه 2018، دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا، خروج کشورش را از توافق هسته‌ای و از سرگیری تحریم‌های اتمی علیه ایران را اعلام کرد. او توافق منعقد شده در سال 2015 را «ناقص» و «بدترین توافق ممکن» توصیف کرده و خواهان مذاکره برای توافقی جدید است.
توافق هسته‌ای یا همان برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، سال 2015 طی مذاکره میان ایران و گروه 1+5 به دست آمد. این گروه را آمریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه و چین، پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان تشکیل می‌دهند.
برپایه این توافق، در مقابل محدود شدن برنامه اتمی تهران، تحریم‌های اعمال شده علیه ایران به خاطر این برنامه، لغو یا تعلیق شد.
اگرچه توافق هسته‌ای با خروج آمریکا لغو نشد و دیگر کشورها بر پایبندی به آن تاکید دارند، اما تحریم‌های ایالات متحده باعث شد ده‌ها شرکت خارجی از جمله شرکت‌های اروپایی و آسیایی از بازار ایران خارج شوند. بانک مرکزی و صنعت و همچنین نفت حمل و نقل ایران نیز تحت تحریم قرار دارند.
