ایران وایر - «در خیابان‌های پاریس مردم‌شان را دارند کور می‌کنند» این جمله بخشی از سخنرانی آیت‌الله خامنه‌ای در جمع فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش است. او ۱۹ بهمن ماه با انتقاد از سیاست دولت فرانسه در قبال «معترضان جلیقه‌‌زرد» انتقاد کرد: «مردم تظاهرکننده‌ای که در خیابان‌های پاریس دارند حرکت می‌کنند به‌وسیله‌ی نیروهای مسلحِ دولت فرانسه مورد تهاجم قرار می‌گیرند، بسیاری کور می‌شوند.یعنی این جور با مردم خودشان رفتار می‌کنند، آن وقت از ما مطالبه حقوق بشر می‌کنند! خب، شما چه‌کاره‌اید؟ شما با حقوق بشر چه نسبتی دارید که از یک کشور دیگر، از یک ملت دیگر مطالبه‌ی حقوق بشر کنید؟»
شهروندان فرانسوی که در اعتراضات سراسری در خیابان‌ها و بزرگراه‌های شهرهای مختلف فرانسه شرکت می‌کنند، خود را «جلیقه زرد»ها نام نهاده اند. «جلیقه زرد»، جلیقه‌ای به رنگ زرد شبرنگ است که طبق قوانین راهنمایی و رانندگی در فرانسه هر خودرو باید به آن مجهز باشد، در صورت نقص فنی و توقف خودرو در میان بزرگراه ، صاحب خودرو باید جلیقه زرد رنگ را بر تن کند و منتظر کمک بماند.
پلیس فرانسه برای مقابله با جلیقه زردهای خشمگین بارها متوسل به خشونت شده است. خشونتی که مورد انتقاد رهبر ایران قرار گرفته است. علی خامنه‌ای در شرایطی از خشونت پلیس فرانسه و شلیک گلوله ساچمه‌ای به سمت چشم جلیقه زردها انتقاد می‌کند کهنیروهای امنیتی تحت امر خودش در برخورد خشونت‌آمیز با کارگران، معلمان، درویشان گنابادی، دانشجویان و حتی کشاورزان معترض، نه‌تنها شماری از این معترضان را نابینا کرده‌اند بلکه در مواردی با اعمال خشونت بیش از حد، منجر به کشته شدن معترضان شده است.
جدا از کشته‌شدگان وقایع سال ۱۳۸۸ که به جنبش سبز ایران مشهور شده است؛ در سال گذشته نیز جمعی از معترضان دی‌ماه به دست نیروهای نظامی ایران کشته شده‌اند.
منابع غیر رسمی اعلام کردند؛ در جریان حمله‌ی نیروهای امنیتی به کشاورزان معترض شرق اصفهان، ۲۱ تن از کشاورزان به دلیل اصابت گلوله‌های ساچمه‌ای چشم‌های خود را از دست داده‌اند. ویدئوی برخی از این کشاورزان که آثار ساچمه بر بدن و چشم‌هایشان مشهود است و بر تخت بیمارستان هستند؛در فضای مجازی منتشر شده است.
مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
ایران‌وایر در ادامه فیلمی از درویشانی که به‌طور مشخص از ناحیه چشم هدف گلوله‌های ساچمه‌زن نیروهای امنیتی قرار گرفته‌اند؛ منتشر می‌کند. ویدئوهای حادثه گلستان هفتم برای اولین بار توسط ایران‌وایر منتشر می‌شوند.
۳۰ بهمن و یکم اسفند سال گذشته و در تجمع درویشان گنابادی در گلستان هفتم خیابان پاسداران ،یک درویش گنابادی به نام محمد راجی که خود از فرماندهان سپاه ایران در جنگ عراق و ایران بوده است؛ زیر بازجویی سنگین و خشونت‌آمیز جان خود را از دست داد.
وب‌سایت مجذوبان نور پایگاه خبری دراویش گنابادی، نام شماری از درویشان را منتشر کرده است که در جریان حمله نیروهای انتظامی و امنیتی از ناحیه چشم مورد اصابت گلوله‌های ساچمه‌زن قرار گرفته و سه تن از آنان با نام‌های «نیما عزیزی»،«محسن نوروزی» و «احمد براکوهی» هر کدام بینایی یک چشم خود را از دست داده‌اند.
مجذوبان نور گزارش داده بود که ۹ درویش به نام‌های «علیرضا آزادروش»، «مهدی مهدوی‌فر»،«احمد براکوهی»، «سخاوت سلیمی»، «محسن نوروزی»، «نیما عزیزی»، «برزو موسوی»، «علی اویداو»ی و «مهدی بختیاری» مشخصا از ناحیه چشم توسط نیروهای امنیتی هدف گلوله قرار گرفته‌اند.
نزدیک یک سال از بازداشت همراه با ضرب و شتم دراویش توسط لباس‌شخصی‌ها و نیروهای امنیتی می‌گذرد اما شماری از آنان هنوز آثار و نشانه‌های ضرب و شتم شدید را با خود همراه دارند.
در این میان بر اساس گزارش مجذوبان نور «حسن شاهرضا»، «علیرضا لک» و «امیر نوری» در اثر ضربات لگد و سیلی در هنگام دستگیری و بازجویی دچار اختلال شنوایی شده‌اند. «پوریا نوری»، «ابوالفضل باباحسینی»، «بشیر ریاحی»، «کامران بهادر»، «مجتبی شکری»، «محسن ابوالحسنی»، «سید مصطفی میرمحمدی»، «البرز اسکندری»، «حسن شاهرضا» و «رضا باوی» در نتیجه ضربات باتوم و مشت و لگد، یک یا چند دندان خود را از دست داده و یا دچار شکستگی آرواره و فک شده‌اند.
بر پایه همین گزارش«بشیر ریاحی»،«بهنود رستمی»، «سعید کریمایی»، «حسن عباسی»، «کوروش علیشاهی»،«رضا باوی»، «کامران بهادر»، «مهدی بختیاری»، «سعید عرب»، «سعید کاکاوند»، «اکبر داداشی» و «امیر نوری» در نتیجه‌ی اهمال پزشکی و عمل‌های سرپایی و شتابزده‌ی پس از بازداشت دچار اختلال اندام‌های حرکتی شده و توانایی کنترل و حرکت دادن پا، دست، شانه و انگشتان خود را ندارند.
از سوی دیگر بسیاری از دراویش در زندان فشافویه نگهداری می‌شوند. زندانی که نگرانی‌های بسیاری درباره فضای غیر بهداشتی و غیر استاندارد آن مطرح شده است. گفته می‌شود آلودگی محیط زندان باعث التهاب دهان و عفونت شدید لثه و دندان در اکثریت زندانیان زندان فشافویه شده است. آنها درد زیادی را تحمل می‌کنند، اما مسئولان زندان از اعزام آنها به مراکز درمانی خودداری می‌کنند.
