بنیامین نتانیاهو در سخنرانی خود در هفتادوسومین دوره مجمع عمومی سازمان ملل در پنجم مهرماه پارسال در حالی که نقشه گوگل و عکسی از سر در یک ساختمان در تورقوزآباد را نشان می‌داد، از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پرسید، چرا در حالی که اسرائیل از چند ماه قبل اطلاعات این «انبار مخفی هسته‌ای ایران» را به آژانس ارائه کرده است، بازرسان این نهاد به ایران نرفته‌اند.

آقای آمانو در پاسخ گفته بود که بازرسان آژانس به هر نقطه‌ای در ایران که می‌بایست اعزام شوند، رفته‌اند.

اما بنیامین نتانیاهو با رد سخنان مدیرکل آژانس، با او وارد یک جدال لفظی آشکار شد.

نخست‌وزیر اسرائیل در پاسخ بعدی‌اش گفت که ایران از ارائه اطلاعات «انبار مخفی‌اش» هراسان شده و مواد هسته‌ای انبار شده در تورقوزآباد را در سطح تهران پراکنده کرده است.

محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، در آن زمان گفته بود کسی این ادعا را مطرح می‌کند که رژیم خودش «زرادخانه واقعی سلاح هسته‌ای دارد».

عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه ایران، نیز در واکنش به سخنان نتانیاهو، در حالی که هنگام ذکر نام تورقوزآباد می‌خندید، گفت کسی نتانیاهو را سرکار گذاشته است.

هر چند وزارت خارجه آمریکا مهرماه پارسال از سخنان نتانیاهو حمایت کرد و آژانس را به تحقیق برای بررسی اظهارات نخست‌وزیر اسرائیل فرا خواند اما یک مقام ارشد اطلاعاتی آمریکا در آن زمان گفت، واشینگتن از مدت‌ها پیش از این محل آگاه بود و آنجا پر از پوشه و کاغذ بوده و نه مواد اتمی.

رسانه‌های ایران مدعی بودند که کوچه ماهر در تورقوزآباد که نتانیاهو عکس سر در آن را نشان داده، «قالیشویی برادران رضایی و شرکا» است.

تورقوزآباد در جاده تهران- قم، بعد از مطرح شدن نامش از زبان نتانیاهو از تریبون مجمع عمومی سازمان ملل به نامی آشنا برای ایرانیان و جهانیان مبدل شد و طنزهای بسیاری نیز بر سر آن در شبکه‌های اجتماعی ساخته شد.