خیلی خیلی غم انگیز بود دیدن نوتردام در آتش.
یک جواهر بی نظیر فرهنگی تاریخی هنری ذوقی ومعنوی که نزدیک هزار سال عمر دارد در آش است.
خیلی تأسف آور است. این یک حریق وحشتناک و فاجعه بزرگی بود برای میراث فرهنگی بشریت و برای تاریخ فرانسه!
نمی‌شود نتردام را دیده باشی و در برابر شعله‌های غول آسایی که این همه آثار ذوق و زیبایی را در خود تباه می‌کند اشک در چشمانت حلقه نزند! و نمی‌شود با نگریستن بنایی شگفت انگیز سرشار از هنرهای معجزه آسا ساخته ذوق و خلاقیت هنرمندانی بزرگ و گمنام در طول سده‌ها، پر از آثار تصویری و مجسمه‌ها و کنده کاری‌ها وآبگینه‌های رنگین، ذر حالی که شعله‌های سرکش پیکر او را در خود فرو می‌برند، غمی بزرگ در وجودت پنجه نیندازد!
من همانقدر از دیدن این فاجعه متأثر و غمگین شدم که اگر مشابه این فاجعه برای مسجد شاه اصفهان رخ می‌داد متأثر و غمگین می‌شدم.
آثار بزرگ هنری معماری و مجموعه‌های گرانبهای خلاقیت هنری و ذوقی دستکار هترمندان بزرگ در طول تاریخ به هیچ دین و مذهبی و ملتی تعلق ندارند بلکه به کلّ جامعه بشری متعلقند و نوتردام یکی از آنها بود!
برقی جهید و سوخت کلیسای نوتردام
از برج تا به کنگره، وز صحن تا به بام
گویی حریق سر به فلک برکشیده‌اش
آتش ز کوره‌های جهنم گرفت وام
وینگونه این جواهر یکتا تباه شد
وینگونه تاجِ ذوق و هنر شد درانهدام
پاریس، سوگوارِ بنایی شکوهمند
دارد به دل غمی که نگنجد در این کلام
گربشنوی به گوش دل، این اتفاق تلخ
در شعله‌ها مرا و ترا می‌دهد پیام:
یعنی جهان بر اهلِ جهان پایدار نیست
چون جام بهرِ باده و چون باده بهرِ جام
ما جمله رهگذار زمانیم و می‌رویم
یک تن در این مسیر نمی‌آورد دوام!
غمگین از آن شدم که بنایی چنین جلیل
همواره در برابر تکریم خاص و عام،
مجموع هشت قرنی فرهنگ وعشق و کار
محصول آفرینشِ مردان نیکنام
با یک جرقه دود شد و رفت سوی ایر
در شعله‌های سرکش بی رحم بی لگام
پاریس ۱۵. ۴. ۲۰۱۹
http://msahar.blogspot.com
درین کابوس/ مرا بنواز‌ای رنگین‌ترین آواز! رضا مقصدی
آنچه می‌ماند، پرویز دستمالچی
