تدوین مقررات برای سکس در اینترنت یک سراشیبی خطرناک و لغزنده است که یا غیرممکن است، یا فقط از طریق نظارت سخت ممکن می‌شود. به این معنا که تیمی از اشخاص واقعی، برای جاسوسی در اینترنت، تماشای ویدیوهایی که خصوصی ضبط شده، شنیدن اعترافات خصوصی در ایمیل، و کشف اسامی واقعی در پشت نوشته‌های ناشناس، استخدام شوند. به معنای این است که «برادر بزرگ»، شما را در حال خودارضایی نگاه می‌کند. و اگر مقامات رسمی پشت صفحات کامپیوتر به آنچه از شما پس از ورود به یک وب سایت سکسی می‌بینند، به‌عنوان یک مشکل بالقوه نگاه کنند، می‌خواهند چکار کنند؟ اگر دست به کاری بزنید که از نظر آن‌ها مسئله‌برانگیز تلقی ‌شود، ارتباط اینترنتی شما را قطع می‌کنند؟ می‌بینید که مشکل کجاست.

اکثر تمناهای جنسی می‌تواند به شیوه‌ای سالم تجربه شود، با این شرط که افرادی که در آن‌ها شرکت دارند، بفهمند چه می‌کنند. متاسفانه، در حالی که سکس افراطی در سال‌های اخیر محبوب‌تر شده است، آموزش درباره چگونگی لذت بردن سالم از این نوع سکس، هم‌پای آن پیش نرفته است.

اتفاقی است که افتاده و راه برگشت وجود ندارد: ما نمی‌توانیم برای آنچه افراد با اندیشیدن به آن دست به استمنا می‌زنند، مقررات تعیین کنیم. تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم، این است که ابزار سالم انجام این تجربه را برایشان فراهم آوریم .

تماشای این که مردم چگونه تمناهای سکسی خود را در اینترنت بیان می‌کنند و شناسایی افراد دارای گرایش‌های توافقی و قانونی (هرقدرهم که اندکی عجیب و غریب باشد) راه حل نیست. هوپ باردن را نجات نمی‌داد.

تنها راه جلوگیری از مرگ‌های مرتبط با سکس، آموزش بهتر است. بستن راه تنفس کسی قبل از رسیدن به اوج لذت جنسی (چُکینگ) ممکن است مانند بسیاری از بازی‌های جنسی خشن دیگر معمول باشد، اما همچنان خطرناک است. اگر می‌خواهید چنین بازی‌ای را، به تنهایی یا با یک همراه، انجام دهید، کاملا ضروری است که نخست بدانید چگونه خطرات آن را کاهش دهید.