رخدادهای مهم سال بعد(1397) یعنی خروج آمریکا از برجام و امضای قرارداد ننگین تجزیه کشور، در دریای مازندران، از سوی روحانی(با تایید خامنه ای)،زمینه ساز رخدادهای سال جاری(1398) بوده است: ( ادامه بیکفایتی دولت روحانی در رفع مشکلات مردم سیل زده شمال،جنوب و غرب کشور،برگرداندن لبه تیز تحریم ها ،علیه مردم و نشانه گرفتن معیشت،دارو و درمان آنان،تشدید دزدی، فساد، نا کارآمدی، بیکفایتی مسئولان رژیم ،در همه امور ،نسبت دادن آن به تحریم ها،بالعکس تشدید سرکوب بیرحمانه مردم، بدون حل مشکلات و مصائب آنان،ورشکستگی اقتصادی و خالی کردن صندوق های تامین احتناعی و باز نشستگی،جهت مصارف جاری . بوروکراسی اداری،کاهش ارزش پول ملی،تورم چند رقمی،فرار سرمایه،رشد نقدینگی،افزایش اختلاس، دزدی دولتی، فساد اداری، مالی ،قضایی و...) رو شدن چهره واقعی رژیم در جامعه بین المللی ،با انجام جرایمی چون گروگانگیری راهزنی دزدی دریایی و در نتیجه تشدید محاصره رژیم و تکمیل اجماع منطقه ای -جهانی علیه آن را ،در پی داشت.

نگاهی گذرا به رویدادهای مزبور نشان میدهد جامعه ایران طی چهار دهه گذشته ،هیچگاه این چنین آبستن حوادث نبوده است. ملت ایران در طول تاریخ و در بزنگاههای مختلف و پیج های تاریخی مهم نشان داده است .که ملتی غیر قابل پیش بینی بوده،وجدان ملی توام با اهتمام و تلاش ملی، بخصوص در ایاّمی که، تمامیت ارضی کشور و غرور ملی ،بخطر افتاده ،یا کشور مورد تهاجم قرار گرفته،همچون آتش نهفته درزیر خاکستر، مسیر خود را، تا رسیدن به نقطه انفجار، در راستای رهایی از این معضل بزرگ و ملی، بطور یکجا،متحد و سرتاسری، طی نموده و با یک اقدام جمعی و ملی ،همگان را ،شگفت زده نموده است.این رویداد ،هم اکنون در بطن جامعه بظاهر ساکت و صامت ایران ،در حال شکل گیری نهایی و نشتر زدن آن، از بطن به صحنه است.آنچه رخ خواهد داد حول مسائل ملی-میهنی خواهد بود،دغدغه این بار ایرانیان،ایران انسانی ناب است و زیست با آبرو در جامعه جهانی ونه هیج چیز دیگر.