ف. م. سخن - مرتضی، خواننده ی خوب قدیمی ما، دیشب با حضور در برنامه ی آقای شهرام همایون، ماجرای تهدید شدن اش از طرف دختر خانمی که به لطایف الحیل با ایشان رابطه بر قرار کرده بود و به طور پنهان از روابط شان فیلم و عکس تهیه کرده بود را به اطلاع عموم مردم و دوستداران اش رساند.
این دختر خانم ۲۵ ساله ظاهرا تنها نبوده، و بر اساس شواهد، به خاطر فعالیت سیاسی مرتضی در اینستاگرام، وارد زندگی او شده و به تهیه فیلم و عکس پرداخته تا او را وادار به سکوت سیاسی کند.
آن چه تا کنون مطرح شده، درخواست دریافت ۵۰ تا ۷۰ هزار دلار پول بوده و آن طور که شخص رابط و تهدیدکننده برای مرتضی نوشته اگر مبلغ درخواستی اخاذان به آن ها پرداخت نشود، اقدام به انتشار فیلم در سطح گسترده یا فروش آن به عوامل حکومت اسلامی خواهند کرد.
مرتضی در این برنامه گفت که مجرد است و همسری ندارد که عملی کردن این تهدید بخواهد به او ضربه بزند.
آن چه مرتضی را ناراحت کرده و این ناراحتی در چهره اش در برنامه ی دیشب مشهود بود، به ظن قریب به یقین، حکایت همیشگی «آبرو» در نزد دوستداران و علاقمندان به موسیقی مرتضی ست.
حقیقت این است که به رغم تمام دلگرمی هایی که مردم به خواننده ی مورد علاقه شان می دهند و در لفظ از او حمایت می کنند، و با وجود این که ما در دورانی زندگی می کنیم که چنین افشاگری ها و اخاذی هایی نتیجه ی عکس برای اشخاص افشاگر و اخاذ دارد، و در نهایت، قانون به دنبال دستگیر کردن این اخاذان و اعمال مجازات سنگین برای آن هاست، باز ما ایرانیان نسبت به موضوع «آبرو» حساس هستیم و اخاذان از این نقطه ی «ضعف»، سوءاستفاده ی کامل می کنند.
هر چند چهره ی اندوهناک مرتضی و دلیل ناراحتی او برای من قابل فهم است، اما او باید توجه کند که به عنوان یک مرد مجرد، هیچ کار زشت و قبیحی انجام نداده است، و این که کسی با تصویربرداری از خصوصی ترین امور زندگی آدمی بخواهد کس دیگر را تحت فشار قرار دهد، باید برای او قابل فهم باشد.
این که فکر کنیم فیلم رابطه مرد با زن «آبرو»ی آدم را می برد، اشتباه بزرگی ست چرا که ساده تر از این ها، شخص مشهور می تواند مورد آبروریزی قرار گیرد. مثلا تصور کنید فیلم یک شخصیت سیاسی یا هنری در حالی که مثلا دست در دماغ کرده یا در توالت مشغول قضای حاجت است یا در حال دوش گرفتن به صورت برهنه است یا در منزل اش با لباس زیر نشسته یا با دوستان اش در حال گفت و گوی دوستانه و به کار بردن کلمات غیرمعمول است در فضای مجازی منتشر شود! همین ها هم ظاهرا باید آبروی یک فرد متشخص و اسم و رسم دار را ببرد! بنابراین صرف رابطه داشتن با کسی آبروی کسی را نمی برد و اگر شخصی در این زمینه ها ضعف نشان دهد باید از هر کاری که در زندگی خصوصی اش می کند بترسد و وحشت داشته باشد.
پس اولین راه مقابله با چنین تهدید هایی، سهل گرفتن موضوع و پذیرش آن به عنوان یک واقعیت است که جزو زندگی عادی همه ی انسان هاست و ربطی به آبروی آدمی ندارد.
دوم این که در جایی که چنین تهدیدی صورت می گیرد، به هیچ وجه نمی توان اطمینان داشت که مثلا با اجرای خواست اخاذان، بخصوص اخاذان سیاسی، طرف، اقدام به انتشار آن چه در اختیار دارد نکند.
در گذشته، کسی که مورد اخاذی قرار می گرفت، به شخص اخاذ می گفت که مثلا نگاتیو عکس ها را برایش بیاورد تا بسوزاند. امروزه چنین چیزی امکان پذیر نیست.
بنابراین، مرتضی باید خود را نبازد و ضمن پیگیری موضوع از طریق قانونی، هیچ تصور منفی یی در ذهن دوستداران اش به وجود نیاورد که گویی، اتفاق زشتی افتاده است. کاری که مرتضی کرده هر چه باشد، فجیع تر از بی طاقت شدن پیامبر اسلام اخاذان برای انجام عمل جنسی و نزدیکی او با همسرش بر روی شتر نیست. فجیع تر از رفتن به رختخواب با یک دختر بچه ی ۹ ساله نیست. خوشبختانه در سیره ها این کار ها چنان با جزییات نوشته شده که دستکمی از فیلم و ویدئو ندارد، و اگر قرار باشد آبرویی از کسی ریخته شود، بسیاری از بزرگان دین و اخلاق ما صدها برابر بیش از مرتضی آبروی شان باید ریخته شده باشد.
از دقیقه بیست به بعد
