در کنار آن تصویر، البته تصریح مشخصی در مورد ارتباط برجام با رهبر وجود نداشت، اما تلویحا این پیام را به مخاطب انتقال می داد که تاییدکننده نهایی توافق هسته ای آیت الله خامنه ای است. هرچند در مقابل، وجود نداشتن تصریح مشخص در مورد رهبر جمهوری اسلامی باعث می شد تا در صورت لزوم، بعدها مشکلی برای انکار مسئولیت او در توافق هسته ای ایجاد نشود.

در خصوص موضع رهبر نسبت به حضور زنان در استادیوم‌های فوتبال، جدیدترین "سند" در دسترس، متن نامه ۶ اردیبهشت ۱۳۸۵ آیت الله خامنه ای به محمود احمدی نژاد، با موضوع توصیه به دولت وقت برای عمل به "نظر مراجع" (مراجع مخالف حضور) است که چندی پیش منتشر شد. در این نامه، آقای خامنه ای برداشت رئیس جمهور وقت مبنی بر موافقت رهبر با تصمیم دولت برای حضور خانم ها در استادیوم‌ها را رد می کرد؛ با این توضیح پیچیده که رهبر با چنین حضوری مخالف بوده اما صلاح ندانسته دخالت کند: "اینجانب عدم رضایت خود را صریحا به شما گوشزد کردم، لیکن چون این بعد از اقدام شما بود لذا صلاح ندانستم دخالت کنم."

در ماجرای متاخر فروش چهارهزار بلیت استادیوم آزادی به تماشاگران زن، البته برداشت رایج این است که آنچه زمینه ساز این اقدام بعد از سال ها مبارزه مدنی برای ورود برابر به استادیوم ها شده، خودسوزی اعتراضی و به شدت خبرسازِ سحر خدایاری بوده که با افزایش حساسیت فیفا در ابعادی بی سابقه، ظاهرا باعث عقب نشینی تهران در موضوع حضور زنان در استادیوم ها شده.

مشخص نیست که آیا در آینده، آقای خامنه ای در این مورد اظهارنظر مشخصی خواهد کرد یا نه. ولی واضح است که او -حداقل تا این لحظه- ترجیح داده مسئولیت شفاف موافقت یا مخالفت با ورود زنان به استادیوم ها را نپذیرد.

بدین ترتیب، در صورتی که پرونده حضور زنان در استادیوم ها مجددا -و به هر علت- بسته شود، غیرمنتظره نخواهد بود اگر رهبر جمهوری اسلامی یا منتسبانش درآینده تاکید کنند که او "از ابتدا" موافق این کار نبوده. در صورتی که ورود زن ها به استادیوم ها تثبیت شود نیز، تعجب نباید کرد اگر موضوعاتی از جنس تصویر خبرساز دیروز آیت الله خامنه ای در استادیوم آزادی، بعدها به عنوان مستندات نقش او در این فرایند، مورد استناد برخی رسانه های رسمی و غیررسمی قرار بگیرند.