ایندیپندنت فارسی - آنقدر به قذافی نزدیک بوده که در یکی از جشن‌های ملی لیبی خطاب به او گفته است: «مثل خر داری کیف می‌کنی!» می‌گوید در آن جشن که حسن روحانی، رییس‌جمهوری فعلی ایران نیز در آن حضور داشته قبل از ورود قذافی به خیمه‌گاهش با روحانی قرار می‌گذارد که قذافی را وادار به رقصیدن کند: «تا از دور او را دیدم، پریدم وسط گفتم «یا معمر! یابن الخیمه! انت قائم دیمه دیمه»، یعنی «ای معمر! فرزند خیمه! تو تا ابد رهبر هستی»... قذافی هم آمد وسط. به دکتر روحانی گفتم بیا ببین! به قذافی هم گفتم مثل خر داری کیف می‌کنی!»

این روزها محسن رفیق‌دوست، که به ادعای خودش می‌توانسته قذافی را در خیمه‌گاهش به رقص درآورد، در معرض تندترین انتقادهای جوانان حامی رهبر ایران است و به نظر می‌رسد توان پاسخ دادن به این نقدها را هم ندارد. مردی که از رانندگی ماشین آیت‌الله خمینی در روز ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ به وزارت و ریاست بر بنیاد مستضعفان رسید و در زمان جنگ برای تامین مایحتاج نظامی ایران بین لیبی، سوریه، کره‌شمالی و کشورهای بلوک شرق در سفر و رفت و آمد بود، اکنون به اشرافی‌گری و فساد متهم شده است.

البته اتهام فساد به محسن رفیق‌دوست، نخستین و تنها وزیر سپاه در دولت جنگ، جدید نیست و به ابتدای دهه ۷۰ باز می‌گردد. مرتضی رفیق‌دوست برادر محسن رفیق‌دوست، که سال‌ها رییس کمیته سعدآباد بود، با همکاری فاضل خداداد و مدیران وقت بانک صادرات با جابه‌جایی موقت وجوه دیگر حساب‌ها در حساب‌های شخصی اقدام به دریافت مبالغ زیادی اعتبار بانکی در قالب وام کرده بودند. گردش وجوه در حساب‌هایی که برای این اقدام استفاده شده بود ۱۲۳ میلیارد تومان بود و به همین دلیل این پرونده با «اختلاس ۱۲۳ میلیاردی» معروف شد.

این پرونده که نخستین پرونده اختلاس در دوران جمهوری اسلامی است پای حاج محسن رفیق‌دوست را نیز به معرکه فساد کشاند و گفته شد که این فساد به پشتوانه نفوذ او انجام شده است. در زمان برگزاری دادگاه و هنگامی که بحث احضار محسن رفیق‌دوست برای ادای شهادت مطرح شد، علی خامنه‌ای با تمدید حکم ریاست وی بر بنیاد مستضعفان و تقدیر از اقدامات پیشین او، عملا امکان حضور رفیق‌دوست در دادگاه را منتفی کرد. البته محسن رفیق‌دوست قبل از شروع دادگاه این پرونده نقش مهمی در کشاندن فاضل خداداد به ایران بازی کرد. وی در تماس تلفنی به خداداد که در فرانسه به‌سر می‌برد به او گفته بود به ایران بیاید چرا که او «شخصا حفاظت از جانش» را ضمانت خواهد کرد. خانواده فاضل خداداد، دوست و همکار خانواده رفیق‌دوست از قبل از انقلاب بودند و به واردات و صادرات میوه مشغول بودند.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

این دادگاه نهایتا به صدور حکم اعدام برای خداداد و حبس ابد برای مرتضی رفیق‌دوست منجر شد. خداداد در آذرماه ۱۳۷۴ اعدام و مرتضی رفیق‌دوست در سال ۱۳۸۲ عفو و از زندان آزاد شد ولی شبهه فساد از آن زمان تا کنون گریبان محسن رفیق‌دوست را رها نکرد. تنها تفاوتی که در سه دهه گذشته اتفاق افتاده آن است که در ابتدا مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی این فساد را مطرح می‌کردند و اکنون جوانان حزب‌اللهی نزدیک به علی خامنه‌ای مدعی فساد او شده‌اند.

در تمامی انتقاد‌های جدید از فساد و اشرافی‌گری محسن‌ رفیق‌دوست به احکام متعدد رهبر فعلی ایران برای وی و گماردن او به مدت ۱۰ سال در راس مهم‌ترین و بزرگ‌ترین بنگاه اقتصادی ایران اشاره‌ای نمی‌شود. رفیق‌دوست با اینکه دو دهه از پایان ریاستش بر بنیاد مستضعفان می‌گذرد هنوز با حکم رهبر ایران عضو هیات امنای این بنیاد است.

بنیاد نور و اتهام قاچاق روسپی‌های ایرانی

رفیق‌دوست قبل از خاتمه ریاستش بر بنیاد مستضعفان، بنیاد تعاون نور را راه انداخت و کارخانه داروسازی لقمان را که در لیست واگذاری قرار داشت خرید. ورود به تجارت دارو که بعدتر به ساخت‌وساز و واردات و صادرات هم کشید بنیاد نور را به یکی از بنگاه‌های اقتصادی بزرگ تبدیل کرد. فعالیت‌های «خیریه گل یاس» که وابسته به بنیاد تعاون نور بود در دهه ۸۰ حواشی پیرامون رفیق‌دوست را به موضوعاتی فراتر از فساد اقتصادی کشاند. این خیریه با تاسیس مرکزی به نام «خانه هدایت اسلامی» در کرج مسئول نگهداری از دخترانی بود که با حکم دادگاه‌های کرج به روسپی‌گری متهم شده بودند. با شکایت خانواده یکی از دخترها از خیریه گل یاس، موضوع قاچاق دختران ایرانی به دوبی برای روسپی‌گری نیز به لیست اتهامات رفیق‌دوست اضافه شد.