بند یک بند مجازات

بند یک این زندان تنها دو اتاق دوازه متری دارد که از آن برای مجازات زندانیان استفاده می‌شود. این دو اتاق از تهویه٬ پنجره و نور بی‌بهره است.

با دستور رییس زندان برخی از زندانیان برای تنبیه به این دو اتاق فرستاده می‌شوند. اتاق‌هایی که در آن‌ها قفل است و در ساختمانی قرار دارند که در آن نیز قفل است.

زندانیان محبوس در این بند اجازه هواخوری را نیز ندارند.

در هر کدام از این دو اتاق ۱۲ متری٬ به صورت میانگین ۱۰ تا ۱۵ زندانی هستند که برای مدت نامحدود تنها به جیره غذای دولتی دسترسی دارد. آن‌ها نمی‌توانند سیگار بکشند یا چای درست کنند.

تنها برخی از افسرهای نگهبان٬ اگر به رحم بیایند به زندانیان محبوس در این بند چای می‌دهند.

تنبیه منجر به مرگ

کتک زدن زندانی در این زندان از سوی افسران نگهبان یا دیگر مسئولان زندان تبدیل به یک رویه شده است.

به گفته یکی از زندانیان سابق زندان کلینیک اهواز٬ روزی نیست که دست٬ پا٬ یا سر یک زندانی در طی تنبیه شکست نشود.

از جمله روش‌های تنبیه زندانیان این زندان با دستبند و پابند بستن آن‌ها به دری نرده‌ای در کنار دفتر معاونت داخلی زندان و کتک زدن زندانی با کابل و لوله است؛ حتی در برخی موارد برای تحقیر و تنبیه بیشتر روی سر زندانی کیسه می‌کشند.

این اما همه خشونت جاری در زندان نیست.

تا سال گذشته زندانیان خاطی را با دست بند و پابند بر روی نیمکت‌های می‌نشاندند و برای مدت‌ها رها می‌کردند. حتی در مواردی زندانیانی را که شاید مهمترین خطایشان در زندان درگیری بود٬ برای سه روز یا بیشتر بر روی »نیمکت تنبیه» رها می‌کردند. اگرچه سال گذشت یک زندانی در پی این تنبیه درگذشت و پس از آن دیگر این تنبیه برای مدت زمانی طولانی‌تر از یک روز اجرا نشده است٬ اما همچنان رواج دارد.

ورود یخچال٬ کولر و کتاب ممنوع

یکی از زندانیان سابق این زندان به «زیتون» گفت که ورود کتاب٬ مجله و روزنامه به این زندان ممنوع است. همچنین زندانیان امکان استفاده از پست و نامه نگاری را نیز ندارد.

در ادامه قوانین داخلی غیر قابل باور این زندان٬ رییس آن با ورود یخچال نیز به این زندان مخالف است. تنها چهار یا پنج یخچال که از پیش در زندان باقی مانده باید از سوی دو تا سه هزار زندانی مورد استفاده قرار گیرد.

زندان مرکزی یا کلینیک اهواز به هیچ گونه سیستم خنک کننده‌ای نیز مجهز نیست.

تنها برخی از اتاق‌ها با خرج زندانی‌ها به کولر مجهز شده‌اند. در یافت اجازه خرید و نصب کولر نیز نه تنها ضابطه‌مند نیست٬ بلکه منوط به پرداخت انواع رشوه از سوی زندانیان است.

تلویزیون نیز چون یخچال تنها در اختیار برخی از زندانیان است که اجازه داشتن آن‌را به لطایف الحیل از رییس زندان در یافت کرده‌اند.

بهداشت زیر صفر

در این زندان همچون دیگر زندان‌ها حفظ بهداشت بر عهده زندانیان است؛ همچنین خرید وسائل شوینده و ضدعفونی کننده٬ برعهده خود زندانیان است.

بخش عمده زندانیان محبوس در زندان کلینیک٬ از تمکن مالی لازم برای خرید مایحتاج ضروری خود نیز برخوردار نیستند٬ چه برسد به وسائل شوینده در نتیجه وضعیت بهداشت این زندان بسیار بد است.

طبق اخباری که به دست «زیتون» رسیده است٬ اکثر حمام‌ها یا دستشویی‌های این زندان در حدی آلوده است که امکان استفاده از آن نیست.

از سوی دیگر زندگی در چنین شرایطی٬ منجر به رواج بیماری‌های پوستی و عفونت‌های خاص در بین زندانی‌ها شده است.