در یمن، حوثی ها همچنان خود را در بن بست احساس می کنند و فرمانبرداری از رژیم ایران و حمله به تاسیسات و شهرهای عربستان را به زیان خود ارزیابی می کنند و احساس می شود که می خواهند به تدریج از رژیم ایران دور شوند.

حوثی ها احساس می کنند که رژیم ایران از آن ها به عنوان گوشت دم توپ استفاده می کند و برای پایان بخشیدن به این وابستگی، می کوشند گفتگوهایی را با عربستان انجام دهند و به نوعی با آن کشور کنار آیند.

حوثی ها که در سال اول شورش مسلحانه، توانستند شهر صنعا پایتخت یمن را به تصرف در آورند و بر برخی نواحی مجاور مسلط گردند، اکنون بیش از دو سال است که نه تنها پیشرفتنی نکرده اند، بلکه شماری از مواضع پیشین خود را نیز از دست داده اند.

در بحرین، تلاش طولانی رژیم برای برانداختن حکومت خاندان سنی مذهب آل خلیفه و مسلط ساختن شیعیان تحت فرمان رژیم ایران در آن سرزمین، بی ثمر مانده و حتی، موجب گردیده که رژیم بحرین به اسرائیل نزدیک تر شود و این کشور را سپری برای دفاع از خود در برابر رژیم ایران تلقی کند.

و بالاخره آن که، در زمین های فلسطینی، دخالت های فتنه گرانه رژیم ایران، نه تنها سودی برای آن مردمان نداشته، بلکه باعث فرافکنی گسترده بین فلسطینیان گردیده است.

در حال حاضر، نه تنها حکومت خودگردان فلسطینی و حماس به عنوان دو رقیب آشتی ناپذیر علیه یکدیگر ستیز می کنند، بلکه فعالیت گروه جهاد اسلامی آزادی فلسطین که علنا مزدور حکومت ایران می باشد، موجب نفاق و شکاف گسترده تری در نوار غزه شده است.

با توجه به آن که فلسطینیان اهل تسنن هستند، رژیم شیعه مذهب ایران علیرغم صدها میلیون دلار پولی که مرتبا به آن ها می دهد، نخواهد توانست رهبری فلسطینیان را به دست گیرد.

آن ها همیشه از دولت اسلامگرای ترکیه بیشتر سپاسگزاری کرده اند و پرچم ترکیه تا کنون بارها در غزه به اهتزاز درآمده، ولی هرگز اثری از پرچم حکومت ایران دیده نشده است.

بی تردید، سران رژیم ایران اکنون با خشم و ناخرسندی، نه تنها احساس می کنند که در داخل ایران آسمان دارد بر سرشان خراب می شود، بلکه نفوذ رژیم در کشورهای همسایه نیز در حال فروپاشی و اضمحلال است.

محمد جواد ظریف، در پیام امروز خود (چهارشنبه) از آن چه که "همسایگی قدرتمند" در کنار کشورهای عرب نامید، سخن گفت. ولی اگر قدرتی برای رژیم ایران در کشورهای منطقه هنوز وجود دارد، به سرعت در سراشیب فروپاشی قرار گرفته است.