بی بی سی - علی آوایی، پسر اسدالله آوایی، نماینده رهبر جمهوری اسلامی در منچستر و برادرزاده علیرضا آوایی، وزیر دادگستری، نامزد انتخابات پارلمان بریتانیا شده است.
مجتبی دهقانی - ایندیپندنت فارسی
علی آوایی، یکی از اعضای نسل دوم خانواده آوایی و فرزند مدیر مرکز اسلامی منچستر، به عنوان کاندیدای حزب لیبرال‌دموکرات، برای کسب کرسی مجلس بریتانیا در انتخابات عمومی آینده رقابت خواهد کرد. علی آوایی کاندیدای این حزب از شهر نیوکاسل است.
وبسایت حزب لیبرال‌دموکرات در شهر نیوکاسل، آوایی را فردی معرفی کرده که در سال ۲۰۰۱ و در نوجوانی همراه خانواده‌اش به انگلستان مهاجرت کرده است و در شهر نیوکاسل ساکن شده است. در این وبسایت، به سابقه خانوادگی او، شغل پدرش و دلیل مهاجرت آنان به انگلستان، اشاره‌ای نشده است.
علی آوایی، تحصیلات دبیرستان و دانشگاه خود را در همین کشور گذرانده است و مدرک فوق‌لیسانس داروسازی خود را از دانشگاه ساندرلند دریافت کرده است. او پس از پایان تحصیلاتش، داروخانه‌ای در شهر نیوکاسل تاسیس کرده است، و در سال ۲۰۰۷ عضو حزب لیبرال دموکرات بریتانیا شده است.
آوایی در مصاحبه‌ای که در شبکه «من‌وتو» پخش شد، گفته است که فعالیت و گرایش سیاسی او مستقل از خانواده‌اش است.
چماقداری در دزفول
اما چرا علی آوایی خود را مستقل از خانواده‌اش معرفی می‌کند؟ در حقیقت ورود او به انگلستان در سال ۱۳۸۰ به دلیل شغل پدرش بود. اسدالله آوایی در آن سال به عنوان مسئول مرکز اسلامی نیوکاسل به انگلستان فرستاده شد. انتصاب او از سوی محسن اراکی، نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در مرکز اسلامی انگلستان انجام گرفت.
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
مرکز اسلامی انگلستان در سال ۱۳۷۳ و تحت پوشش اعزام مبلّغ برای «شرکت کالای نفت لندن» ایجاد شد. شرکت کالای نفت، یک شرکت ایرانی زیرمجموعه وزارت نفت ایران است که پیش از انقلاب ۵۷، برای تامین قطعات و تجهیزات صنعت نفت ایران در لندن تاسیس شده بود. محسن اراکی به عنوان نخستین نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در انگلستان، پس از ورود به انگلستان و با استفاده از سرمایه این شرکت، اقدام به تاسیس چند مرکز اسلامی، حسینیه و کتابخانه در شهر‌های این کشور می‌کند. مرکز اسلامی نیوکاسل هم یکی از آن‌ها است.
گفتگوی علی آوایی با شبکه من وتو:
اسدالله آوایی تا سال ۱۳۸۵ به عنوان رئیس مرکز اسلامی نیوکاسل به همراه خانواده‌اش در این شهر زندگی می‌کند. پس از انتخاب محمود احمدی‌نژاد به ریاست جمهوری، وی خانواده‌اش را در انگلستان نگه می‌دارد و خود به ایران بازمی‌گردد تا فعالیت خود را در «موسسه آینده روشن» و «بنیاد مهدی موعود» توسعه دهد. آن موسسه و بنیاد در سال ۱۳۸۰ و برای ترویج «مهدویت» تشکیل شده‌اند و اسدالله آوایی، معاونت بین‌الملل آن‌ها را به عهده داشته است. چنان که آوایی در مصاحبه با خبرگزاری فارس اعلام کرده است، «بنیاد مهدی موعود» به پیشنهاد محسن قرائتی تاسیس شده است و علی خامنه‌ای هم ضمن موافقت با ایجاد آن، یکی از ساختمان‌های مصادره‌ای در خیابان ایتالیای تهران را در اختیار آن گذارده است.
آوایی در زمان حضور در ایران، جز اشتغال در این دو موسسه، مدیرکل روابط عمومی و بین‌الملل دانشگاه ادیان و مذاهب را هم بر عهده داشته است. او سپس در سال ۱۳۹۵ و به عنوان مدیر مرکز اسلامی منچستر، مجددا به انگلستان اعزام شده است.
علیرضا آوایی، عموی علی آوایی و وزیر دادگستری کنونی دولت حسن روحانی، سوابقی طولانی‌تر از برادر کوچک‌تر خود دارد. او در سال ۱۳۵۹ و بدون داشتن تحصیلات حقوقی، به عنوان دادستان انقلاب شهر دزفول منصوب شد. در دهه ۶۰ او سمت‌های قضایی مهمی در کردستان، اهواز و دزفول برعهده داشت و یکی از افرادی بود که در کشتار دانشجویان دانشگاه جندی‌شاپور اهواز و سرکوب گروه‌های چپ و عرب، نقش داشته است. علیرضا آوایی همچنین یکی از اعضای «هیات مرگ» خوزستان در تابستان سال ۱۳۶۷ بوده است.
بنا به برخی آمارها و گزارش‌ها، در جریان اعدام‌های تابستان ۶۷ بالغ بر ۵۰۰۰ زندانی سیاسی در زندان‌های سراسر ایران، بدون محاکمه اعدام شدند. نقش علیرضا آوایی در این اعدام‌ها، سبب قرار گرفتن نام او در لیست تحریم‌های اتحادیه اروپا شده است.
البته جایگاه قضایی علیرضا آوایی مدیون برادر بزرگترش، احمد آوایی، بوده است. احمد آوایی نخستین فرمانده کمیته و سپاه دزفول در سال ۱۳۵۸ و از اعضای گروه «منصورون» بوده است. گروه منصورون یکی از گروه‌های اسلامی خوزستان بود که پیش از انقلاب ۵۷ با حکومت پهلوی مبارزه می‌کرد. عضویت در این گروه و همچنین ۴ سال سابقه زندان در دوران حکومت پهلوی، او را به یکی از چهره‌های شاخص در میان جوانان اسلامگرا بدل کرده بود. احمد آوایی به عنوان فرمانده کمیته و سپاه دزفول، نقش مهمی در سرکوب گروه‌های سیاسی در این شهر و استان خوزستان در دهه ۶۰ داشته است و برخی از فعالان سیاسی، او را سردسته چماقداران دزفولی لقب داده‌اند.
علاوه بر این سابقه، احمد آوایی در ابتدای دهه ۷۰ نیز به عنوان وابسته نظامی ایران در سوریه فعالیت داشته است و رابط عملیاتی ایران و حزب‌الله لبنان بوده است. پس از بازگشت از سوریه نیز او به عنوان نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره هفتم و هشتم مسئولیت داشته است.
علی آوایی، یکی از فرزندان نسل دوم خانواده آوایی، در حالی برای نمایندگی پارلمان بریتانیا وارد رقابت‌های انتخاباتی شده است که در هیچ مصاحبه‌ای به سابقه خانواده و جایگاه پدر و عموهایش اشاره نکرده است. وبسایت حزب لیبرال‌دموکرات، در بخش معرفی او گفته است که هدف علی آوایی در سیاست خارجی، حفظ پیوندهای نظامی و امنیتی با اتحادیه اروپا و جلوگیری از فروش اسلحه به کشورهایی با کارنامه حقوق‌بشری ضعیف است. حال باید دید که آیا او در جریان این رقابت‌ها، از کارنامه حقوق‌بشری خانواده و کشور زادگاهش هم سخنی خواهد گفت، یا خیر.
