پس خطر، بسیار بزرگ‌تر از آنی است که تصور می‌کنید. به تازگی هم اعلام شد که میزان کشندگی کرونا از انفلوآنزا پیشی گرفته است. با این حساب با ویروسی سر و کار داریم که هم قدرت شیوع بالایی دارد و هم مرگبارتر از انفلوآنزاست.

وضعیت وقتی نگران کننده تر می‌شود که به یاد بیاوریم کادر پزشکی و پرستاری محدودی برای مقابله با کرونا داریم.

بسیاری از پزشکان و پرستاران و سایر کادرهای درمانی، نزدیک ۲۰ روز است که شبانه روز کار می‌کنند و دیگر رمقی برایشان باقی نمانده است.

بسیاری از آنها، خود به کرونا مبتلا شده‌اند و متاسفانه تعداد قابل توجهی از ایشان نیز جان خود را از دست داده‌اند.

حال بماند که برخی پزشکان نیز ترک کار کرده‌اند به طوری که در بعضی شهرهای کوچک حتی یک پزشک هم وجود ندارد!

پزشک و پرستار را نیز نمی‌توان از انبار محتکران پیدا یا در شرایط کنونی از کشورهای دیگر وارد کرد.
اگر همین کادر موجود خسته شود یا به هر ترتیبی از دست برود، فاجعه انسانی خواهیم داشت.

کمبود وسایل بهداشتی مانند ماسک و مایع ضدعفونی کننده و... هنوز مردم را می‌آزارد و معلوم نیست اگر ماجرای کرونا ادامه پیدا کند، چه وضعیتی خواهیم داشت.

در این شرایط می‌توانیم دولت و حکومت و این مسوول و آن مسوول را به باد انتقاد گرفت که البته جای انتقادات فراوان هم دارند اما اولویت با خود ماست.
اصلا گیریم که با یک دولت کاملا نامسوول مواجهیم، آیا باید خودمان را با دست خودمان به دامن بیماری و مرگ بیندازیم؟

هنوز که هنوز است عده‌ای بی آن که کار واقعا مهمی داشته باشند از خانه بیرون می‌آیند، هنوز که هنوز است در برخی محلات، بازار شب عید داغ است و تراکم خریدار و فروشندگان وجود دارد. تصاویری که دیشب از منطقه تهرانپارس تهران در کانال عصر ایران منتشر شد واقعا تکان دهنده بود. پیاده روها آکنده از دستفروشان و مردمی بود که با ولع اجناس را وراندز می‌کردند.

یکی از دکترهای داروساز آن محل نکته تامل برانگیزی در این باره می‌گفت: فقط کافی است یک کرونایی با دست‌های آلوده از این سر خیابان راه بیفتد و به آن سرش برسد و در طول مسیر، اجناس را لمس کند. چند روز بعد با انفجار کرونا در منطقه مواجه خواهیم شد.

یا هنوز عده‌ای از شهرهای آلوده‌ای چون تهران و قم و... به سایر جاها سفر می‌کنند.

اگر امروز وضعیت گیلان و مازندران به "اضطرار" رسیده و شمال ایران شده است کانون بحران، علتش افراد بی مبالاتی است که با تعطیل شدن مدارس به شمال لشکرکشی کردند و کرونا را با خود به آن دیار بردند.

همین است که بسیاری از متخصصان با ناامیدی می‌گویند اگر هر چه زودتر مردم قرنطینه را رعایت نکنند، با یک بحران واقعی و مرگبار مواجه می‌شویم.

هموطنان!

رک و صریح می‌گویم: فاجعه بزرگ تر از آن است که تصور می‌کنیم:

-هم امکانات محدود است.
- هم کادر درمانی تاب و توان متعارف انسانی دارند. آنها ربات نیستند که بی وقفه کار کنند.
- هم تعداد مبتلایان واقعی بسیار بیشتر از مبتلایان شناسایی شده است.
- هم با فرا رسیدن عیدنوروز، بیم آن می‌رود که عید دیدنی‌ها، به انفجار اتمی کرونا منجر شود.
- و هم، هنوز دارویی برای کرونا کشف نشده است.

پس:

-برای این که بارِ کادر درمانی را بیشتر نکنیم
-برای این بیماری را به دیگران منتقل نکنیم
-برای این که در مصرف مواد بهداشتی که در اختیار داریم، صرفه جویی کنیم
-و برای این که بیمار نشویم و احیانا نمیریم

در خانه بمانیم، سفر نکنیم و یادمان باشد که انسان هستیم و در برابر خودمان و دیگران مسوول.
جدی بگیرید، اوضاع خراب تر از آنی است که فکر می‌کنید. هنوز به پِیک کرونا نرسیده‌ایم....