محمد مهاجری - فعال رسانه‌ای اصولگرا

کسی چه می داند. شاید دیر یا زود ، کرونا گلوی نویسنده این سطور را هم بفشارد و راه نفسش را ببندد. پس تا نفسی هست آنچه را لازم می دانم می نویسم. در این سن و سال که موهایم از آقای دکترنمکی سپیدتر است و با تجربه ای که در کار رسانه دارم، این را خوب می فهمم که در شرایط حاضر نباید سربازان خط مقدم جنگ با کرونا را نقد کرد اما چاره ای جز بیانش نیافتم.

1-دست وزیرمحترم بهداشت و تمام همکاران ایشان در وزارتخانه و قبل از آن همه کارکنان بیمارستانها، بهیاران، پرستاران و پزشکانی را که از جان خود برای مبارزه با کرونا دست شسته اند می بوسم.

2- در روزهای پرمشغله وزارت بهداشت، دو هواپیمای حامل کمکهای پزشکان بی مرز وارد ایران می شود. قبل از آن هم از کشورهای دور و نزدیک کمکهایی رسیده و به مصرف بیماران کرونایی رسیده است، اما موضوع "پزشکان بی مرز" متفاوت است. ظاهرا آنها یکی دو روز معطل می مانند و سپس،به بی ادبانه ترین وجه عذرشان خواسته می شود.

3- اتهام آنهایی که کمک به ایران آورده بودند "ترور بیولوژیک" است. از امریکا هم نیامده بودند . "پزشکان بدون مرز"یک سازمان بین المللی است که در مواقع نیاز به کشورها کمک می کند.طبق اطلاعات موجود در مکاتبه با وزارت بهداشت برای کمک به بیماران کرونایی اعلام آمادگی می کنند و این وزارتخانه هم موافقت می کند. طبعا روالی دارد که باید دوسه وزارتخانه و دستگاه دیگر هم هماهنگ شوند که می شوند. تاییدیه ها انجام و ویزاها صادر می شود.

4- ناگهان سروکله استکبارستیزان! پیدا می شود که ایهاالناس چه نشسته اید که عده ای جاسوس دارند وارد کشور می شوند و با آوردن چهارتا کاسه بشقاب، می خواهند سرمان را شیره بمالند و اطلاعات پزشکی مملکت را بربایند و ببرند.

5- وزارت بهداشت، دست و پایش را گم می کند. می ترسد نکند فردا همدستی با جاسوسان را در کارنامه اش بنویسند. ترجیح می دهد فراموش کند که خودش با ورود تیم پزشکان بی مرز موافقت کرده. بنابراین زیر همه چیز می زند. یک مقام دست دهم وزارتخانه اعلام می کند چی؟کی؟کجا؟ما اصلا از هیچ چیز خبر نداریم!

تا اینجا صورت مسئله بود.

حالا چند جمله خطاب به وزیرمحترم بهداشت: