نویسندگان نامه نوشته اند که خواستار تبدیل حصر خانگی "قرنطینه اختیاری" بوده "تا با پایان‌یافتن قرنطینه در کشور و عادی‌شدن شرایط، قرنطینه اختیاری محصورین نیز خاتمه یابد و آنان زندگی عادی خود را از سر بگیرند."

۱۴ سفیر سابق جمهوری اسلامی به همراه سایر امضا کنندگان معتقدند که رفع حصر نامزدهای معترض در انتخابات سال ۱۳۸۸ و خانم رهنورد، "می‌تواند نشانه‌ای امیدبخش از تحقق فردایی بهتر برای جامعه، به‌ویژه نزد شهروندان معترض و نگران آینده کشور تلقی شود و بر ظرفیت و توان ملی در مواجهه با مشکلات و بلایا بیافزاید".

این نامه به امضای افراد شناخته شده ای مانند ابراهیم اصغرزاده، مرتضی الویری شهردار سابق تهران، محسن امین زاده معاون سابق وزیر خارجه، مصطفی تاج زاده، اکبر ترکان وزیر سابق دفاع و راه، مرتضی حاجی وزیر سابق آموزش و پرورش، سعید حجاریان، عبدالله رمضان زاده، ابوالقاسم سرحدی‌زاده وزیر سابق کار، محمد سلامتی وزیر سابق کشاورزی، محسن صفایی‌فراهانی رئیس سابق فدراسیون فوتبال، سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور وزیر سابق کشور، عطاءالله مهاجرانی وزیر سابق ارشاد و محسن میردامادی رسیده است.

پس از انتخابات جنجالی سال ۱۳۸۸ و اعتراض دو نامزد جریان اصلاح طلب به نتایج انتخابات، اعتراضات گسترده ای تحت عنوان جنبش سبز در ایران آغاز شد.

مسئولین امنیتی ایران پس از برگزاری تظاهرات اعتراضی در ۲۵ بهمن سال ۱۳۸۹ به دعوت میرحسین موسوی و مهدی کروبی، آنها را به همراه همسرانشان زهرا رهنورد و فاطمه کروبی در حصر خانگی اجباری قرار دادند.

تاکنون تلاش های متعدد برای رفع حصر آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد به نتیجه نرسیده است و ناظران بر این اعتقادند که آیت‌الله خامنه‌ای مسئول مستقیم حصر نامزدهای معترض انتخابات ۸۸ است و تنها وی امکان رفع حصر را دارد.