سبحان‌الله! این چه تقدیر و سرنوشت نحس، تلخ و غریبی‌ست که دنیا را فراگرفته و چونان زلزله‌ای۱۰ ریشتری، هر تکانه‌اش هزاران تن را به کام مرگ‌ می‌برد. بی‌شک اما، قصه‌ی دردناک و سوزناک این روزها، سیاه‌ترین صفحات تاریخ معاصر و بل تاریخ بشریت است!

پس تعارف نامهربانی با جان خود را کنار گذاشته و در خانه بمانیم! محض رضای خدا! به خاطر حفظ جان‌مان! به‌ عزیزان‌مان فکر کنیم که طاقت مرگ غریبانه ما را ندارند! در خانه بمانید که خروج‌مان این‌بار، شاید بی‌بازگشت و پایان ما باشد؛ به همین سادگی و همین‌قدر ناگوار و حزین!

راستش را بخواهید، من چند روزیست که ⁧#کرونا⁩ را می‌بینم که در هیبت قداره‌کشی بی‌رحم، خودنمایی می‌کند؛ می‌ شناسمش! بیرون از درب خانه، چونان راهزنان عصر جاهلیت، علناً و در انطار عمومی، انتظار شکارِ یک یکِ ما را میکشد!

این موجود پلید و پلشت، هفته‌های قبل، لای بوته و درختان کوچه پس کوچه‌ها، پنهان بود و تا سرحد امکان ساکت و صامت! نامرئی بود و از پشت، خنجر بر تن آدمیان می‌کوفت! اما از وقتی بی‌تفاوتی و بی مسئولیتی ما را دیده، جری و دلیرتر شده و شجاعانه، «هل من مبارز» می‌طلبد!

مراقب باشید در تور این زامبی تکثیر یافته نیفتید که حالا رفقایش را نیز به میهمانی آدمخواری دعوت کرده، و به نظر می‌آید، کم کم، کثرت و تعدادش به جمعیت انسان‌ها نزدیک خواهد شد.

آگاه باشید که در «چاهِ ویل» این شیطانِ چندچهره، سقوط نکنید که اگر گرفتار آمدید، سر و کارتان با «جناب عزرائیل» است!

مصطفی فقیهی