1. انواع گوناگون سکته های قلبی و مغزی و بیماری های ناشی از گرفتگی مجاری خونی در سال بیش از هجده میلیون قربانی در جهان دارند.

2. انواع سرطان ها موجب مرگ بیش از ده میلیون نفر در طول سال در جهان می گردند.

3. بیماری های مزمن ریوی بیش از پنج میلیون نفر در جهان را، همه ساله دچار مرگ می نمایند.

4. عفونت دستگاه تحتانی نیز در حدود سه و نیم میلیون نفر را در جهان ما همه ساله به دستان مرگ می سپارد.

5. بیماری ایدز یا همان ویروس HIV با داشتن سهمی حدود سه میلیون نفر در جهان جایگاهی برای خود دست و پا کرده.

6. اسهال نیز سهمی بیش از دو و نیم میلیونی در آمار جهانی مرگ دارا ست و همینطور گرسنگی و بیماری های ناشی از سوء تغذیه نیز در همین رتبه قرار دارند و به همین میزان مرگ آفرینند.

7. جالب آنکه بیماری هایی نظیر دیابت و بیماری های کلیوی نیز هر کدام سالانه مرگ بیش از دو میلیون نفر را در جهان رقم می زنند که در رتبه ای بالا تر از کرونا قرار میگیرند.

اما همانگونه که پیشتر گفته شد کرونا در بدترین شرایط سهمی کمتر از دو میلیون نفر را خواهد داشت یعنی جایگاهی برابر با حوادث ناشی از تصادفات رانندگی در جهان. پس خطر مرگ ناشی از کرونا همان قدر است که خطر استفاده از اتومبیل شخصی و یا استفاده از وسایل نقلیه عمومی. البته بنده در اینجا تاکید می نمایم که این موضوع دلیلی بر آن نیست که دوستان از رعایت نکات بهداشتی سر باز زنند و یا بکاهند بلکه باید انسان از هر راهی سعی در حفظ سلامتی خود داشته باشد، منظور از عرض نکته بالا این است که بگویم ترس جایز نیست اما احتیاط شرط عقل است.

از جمله نکاتی که به شدت در این گاه جلوه می نمایند آنند که : چرا جهانی به تعطیلی کشانده شد؟؟؟ اگر دولتها برای جان انسانها تا این حد ارزش قائل هستند چرا استفاده از اتومبیل را ممنوع نمی کنند؟؟؟ چرا گرسنگی و بیماری های ناشی از سوء تغذیه از بین برده نمیشود؟؟؟ و بسیاری چرا های دیگر. برای پاسخ به این پرسش ها باید به یک سوال کلیدی دیگر پرداخته شود. چه شخص یا اشخاصی و یا چه گروه و دست هایی از کرونا و شیوع ان منفعت برده و میبرند؟؟؟ برای پاسخ به این سوال دوباره راهی دنیای وب شده و به آمار مربوط به سود آوری در دوران کرونا سری میزنیم.

بازهم با داده هایی بسیار جالب روبرو میگردیم:

در سال 2019 از ابتدای سال خروج مدیران ارشد اجرایی از شرکتهای خود حتی از موج خروج مدیران ارشد اجرایی در جریان بحران مالی سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ پیشی گرفته بود و خروج اکثر این مدیران هم زمان با فروش سهام شان نیز بوده. در شرایط رکود این امری طبیعی است اما در سال 2019 که بازار بورس در حال رکورد شکنی بود این امر بسیار مشکوک است. در اصل تمامی این مدیران ارشد و سهام داران بزرگ عملا با فروش سهام خود پیش از بحران اقتصادی کنونی نه تنها ضرر نکردند بلکه میلیون ها سود برده اند.

اما برندگان دیگر این آشفته بازار صاحبان شرکت های داروسازی و لوازم بهداشتی و درمانی و بیوتکنولوژی و صاحبان شرکتهای تکنولوژی نوین روباتیک، توسعه دهندگان نرم‌افزاری تحت وب و غول های اینترنتی و در پایان تولید کنندگان عمده مواد خوراکی بودند. تمامی این گونه شرکت ها یا تحت نفوذ دولتها هستند و یا متعلق به بزرگترین سرمایه دارانند که با نفوذ و لابی های خود دولت ها را کنترل میکنند.

پس برندگان بزرگ همانا سرمایه داران بزرگ جهان بودند ه اند که یا از روی نبوغ و یا با دسیسه و توطئه توانسته اند که نه تنها سرمایه خود را افزایش دهند بلکه کسانی را که تازه وارد بازار رقابت با آنها شده بودند را به نوعی شکست دهند و فاصله خود را با آنان بیشتر نمایند.

در پایان فقط میتوان گفت که کرونا سیاسی ترین بیماری ای است که جهان تا به امروز بر خود دیده و جنبه های سیاسی و اقتصادی آن بسیار فراتر از جنبه سلامت عمومی آن بوده، کرونا هر چه که هست و از هر کجا که آمده سبب آن گشته که ثروتمندان و اغنیا غنی تر و قوی تر و فقرا و اقشار متوسط فقیر تر و ضعیف تر گردند.

مریم سلطانی

کارشناس روانشناسی ، مددکار و مشاور اسبق امور بانوان شهرداری تهران.