سردار که نگاه اینجانبه را به آن عکس دید، افزود: دستور اومده که همه‌مان عکس رهبر گرامی چین را بالا سرمان بزنیم.
-دستور داخل سپاه یا دولت؟
-جزو قرارداده!
برای عوض شدن موضوع، از سردار سوال کردیم چرا از اتاق بزرگ قبلی به این اتاق آمده. سردار افزود:
-دستور از بالا. راستش یک نفر مستشار خارجی می‌خواست نظارتی بر کار ما بکنه.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

-مستشار آمریکائی یا انگلیسی؟
سردار خنده‌ای نموده و گفت:
-ها‌ها‌ها. خیلی دلت می‌خواد بگم «چینی» که حال کنی. لابد قبلش هم یک چشمک به خوانندگانت می‌زنی. اما نه، مستشار از چین نیومده. از حوزه علمیه قم اومده. روحانیه، طلبه است.
سردار اینجا با لوندی زائدالوصفی افزود: ولی چینیه!
می‌دانستم که طلاب چینی بسیاری در حوزه علمیه قم پایان‌نامه خود را می‌گذرانند اما نمی‌دانستم به مقام مستشاری نظامی هم رسیده‌اند. می‌پرسم:
-سردار گرامی، شما از قرارداد جدید با چین چه می‌دانید؟
-قرارداد ترکمانسینگ؟
-چرا ترکمانسینگ؟
-برای اینکه مثل قرارداد ترکمانچای هست، ولی من اسمش را با چای چینی ترکمانسینگ می‌گویم. یا ترکمانجین.
-نظر شما راجع بهش چی می‌باشد؟
-راستش اولاً از این نظر خوب است که فرودگاه‌های پکن به هواپیماهای ماهان ما معتاد شده بودند. یک روز که ماهان نمی‌رسید، فرودگاه شروع می‌کرد خمیازه کشیدن که صداش توی برج کنترل شنیده می‌شد. حالا این قرارداد باعث می‌شه که رفت‌و‌آمد بیشتر بشه فرودگاه‌ها از خماری دربیان. ضمناً توی قرارداد ساختن چند امامزاده در اقصی نقاط چین لحاظ شده.
-اما از خیلی لحاظ از قرارداد انتقاد می‌شه و حتی صدای رضا پهلوی هم دراومده.
-راستش علت اینکه کلاه سرمون رفت، ما مشکل مترجم داشتیم. یکی از برادران بسیجی که مترجم چینی ما بود مأمور ترجمه قرارداد شد.
-ایشان در چین بوده؟
-خیر، در غیاث‌آباد شهریار بوده ولی چینی بلد است.
-چطوری بلد شده؟
-با پارتی؟
-مگر با پارتی هم می‌شود چینی یاد گرفت؟
-خیر، با پارتی استخدام شده. به عنوان مترجم چینی. ولی چینی بلد نیست. فقط پارتی‌بازی بلد است!
-پس قرارداد را چطوری خوانده؟
-نتوانسته بخواند. دست آخر مقام معظم رهبری فرمودند بیارید من خودم بخوانم. خوشبختانه از وقتی که مقام رهبری در جمع ادبا و فضلا گفتند بعد از این به تلویزیون بگوئیم تلویزان و به رادیو بگوئیم رادیان، خوشبختانه همه فهمیدیم که ایشان به تمام زبان‌های دنیا مسلط می‌باشند.
-ولی متأسفانه کسی به تلویزان و رادیان عمل نکرد.
-می‌دانم. همان روزها یک عده را هم دستگیر کردند. زیر شکنجه مجبورشان کردند بگویند تلویزان و رادیان. مقام رهبری هم خیلی از شکنجه‌گران حمایت فرمودند. دستور دادند این توّاب‌ها را بیارند توی تلویزیون اعتراف کنند.
-به چی اعتراف کنند؟
-اعتراف کنند که به این نتیجه رسیده‌اند که تلویزان و رادیان درست است.
-پس چرا نیاوردند؟
-راستش وقتی مقام رهبری فرمودند این‌ها را بیاورید توی تلویزیون، بازجوها که دیدند خود رهبر معظم می‌گوید «تلویزیون»، دیدند خدا را خوش نمی‌آید آن بیچاره‌ها را بیارند توی تلویزیون.
-حق داشتند.
-بله، اعدامشان کردند رفت.
-پس خود رهبر معظم قراردارد با چین را ترجمه فرمودند.
-بعله، البته به مدد گوگل‌ مترجم.
-پس چرا قرارداد اینقدر اجحافی و بی‌مروّتی درآمد؟
-به خاطر یک اشتباه ساده. یعنی یک اشتباه کوچک از سوی مقام معظم که قرارداد را افقی ترجمه فرمودند، در حالیکه خط چینی عمودی است.
-ای بابا.
-بعله. هیچ‌کس هم به مقام معظم نگفته بود.
-حالا تکلیف چی می‌شود؟
-چیزی نیست. فقط ۲۵ سال اینجوری پیش می‌رود. مقام معظم به مجتبی وصیت کرده‌اند برای ۲۵ سال دوم، حواسش باشد که عمودی ترجمه کند.
-خدا را شکر.
-البته اگر بدشانس نیاوریم و توی این ۲۵ سال، چینی‌ها خطشان را افقی نکنند وگرنه برای ۲۵ سال دیگر مکافات خواهیم داشت.