به یادِ قربانیانِ قتل عامِ زندانیان سیاسی-عقیدتیِ تابستان ۶۷.

تو را با سپیده چه پیمان بود؟
تو را با سپیده چه پیمان بود-
که نماز را
- حلّاج وار -
از خونِ خویش وضوء کردی
و عشق را
تا ارتفاعِ دار
پذیرفتی (۱)
**
*
وقتی تو
با آخرین ستاره می‌رفتی
از خاورانِ خونت
خورشید می‌شکفت.
**
*
از سپیده آینه‌ها کردم
از سپیده آینه‌ها کردم-
آنچنان که شوکتِ حماسیِ مرگت
تا «بی نهایت»
امتداد داشته باشد...

*
_____________________
زیباترین فرزندان آفتاب» ازاحمد شاملو است. «*-
۱-درعشق دو رکعت است که وضوء آن درست نیاید اِلّا به خون، حسین بن منصور حلّاج
https://mirfetros.com
[email protected]