دلش را شکستی
چو نوباوه اش را
به روی درختی،
به بندی کشیدی و بندش گسستی
فقیه جنایت!
ولایتمداری که ننگت
به تاریخ آدمکشان جاودان شد
نویدم! به یاد تو بر گونه های نویدم*
هزاران گل اشک و بوسه چکاندم
به بام دلم روح پروانه ات را
از اینسو به آنسو پراندم
غمت کوه البرز بر سینه ی مادرت بود
که گور سیه ، خانه و بسترت بود
فقیه جنایت،
سیه روی تاریخ
به در گاه ملت فروهشته عمامه مرگ
به شادی زمین را برای ولیعهد هموار میکرد
تن نازنین نوید و ندا را
بخاک سیه برخی یار میکرد
همه برگهای سیاه به خون بر نوشته
به تاریخ اسلام ناب ولائی
زحلاج تا مرگ سهراب
همه در گذر از فقیهان جلاد تا،
بامداد رهائی
نویدم، عزیزم
چو حلاج بر دار مرگ خلافت
به شوق سفر تا سحرگاه خورشید
آواز خواندی
منم حق تو اما علی بن هیچی
منم جاودانه
تو در ننگ و مرگت
شدی همنشین هلاکو و چنگیز
منم عاشقانه
توئی، نفرت بیکرانه
*نام پسر دوم من هم نوید است
علیرضا نوری زاده شنبه 12 سپتامبر 2020
شیر طلایی ونیز؛ سینمای ایران ۳ جایزه از آن خود کرد
فهرست اموالی که از اکبر طبری ضبط شد
