مهمترین اتفاقی که از منظر جغرافیای سیاسی در منطقه و به ویژه در خلیج فارس روی داده این است که اسرائیل اکنون به همسایه ایران تبدیل شده و این همسایگی که سال‌هاست واقعیت داشت، اکنون رسمیت یافته است. به گفتۀ علیرضا نوری زاده موفقیت مهمتر دیگر اسرائیل این است که توانسته رسماً جمهوری اسلامی ایران را به دشمن اول کشورهای منطقه تبدیل کند.

او گفته است که دیر یا زود این رویدادها تبعات سیاسی سنگینی برای رژیم ایران خواهد داشت، اگر رهبران تهران در رفتارها و سیاست های منطقه ای خود تجدید نظر اساسی نکنند.

نوری‌زاده با اشاره به رسمیت یافتن مناسبات امارات، بحرین و مغرب با اسرائیل و همچنین همکاری های دیرینه، ولو غیررسمی، که میان عربستان، عمان و اسرائیل در مقابل رژیم ایران شکل گرفته، اضافه می‌کند : اگر به این موارد مناسبات عادی اردن و مصر را هم اضافه کنید آنچه در دورنما قابل پیش بینی است نهایتاً عادی شدن مناسبات نه فقط کشورهای عرب شورای همکاری خلیج فارس، بلکه کشورهای عضو اتحادیۀ عرب با اسرائیل خواهد بود. بی دلیل نیست، به گفتۀ نوری‌زاده، که حتی فلسطینی‌ها برغم واکنش‌های تُند اولیه به قراردادهای صلح میان اسرائیل و کشورهای عرب خلیج فارس، به یک باره مذاکرات صلح با اسرائیل را بر اساس توافقات اُسلو از سر گرفتند چون ناگهان احساس بی پناهی کردند و نخواستند بازندۀ روند سیاسی آغاز شده باشند.

نوری زاده افزوده است که هم اسرائیل و هم کشورهای عرب منطقه می‌خواهند با گسترش همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه از فرصت‌ها و نتایج اقتصادی ناشی از صلح به وجود آمده نهایت بهره برداری‌ را بکنند...