یکی از نیکی های حضرات آخوند، ادبی و عربی کردن برخی لغات ناگوار فارسی ست. وقتی کلمه ی زشتی جامه ی آخوندی به تن می کند، مقدار زیادی از زهر بی ادبانه ی آن گرفته می شود.
مثلا تیتر این مطلب ما به زبان آدمیزاد می شد «تبریک به جمهوری اسلامی به خاطر یافتن راه جدید برای «خر کردن» مردم! که البته خیلی زشت و زننده بود و خدا پدر علی شریعتی را بیامرزد که این کلمه ی استحمار، را همراه با کلمات استعمار و استثمار، به شکلی خوشاهنگ وارد زبان فارسی کرد و ما را از رنج انتخاب کلمات بی ادبانه رهانید.
باری.
لابد می پرسید این مقدمه ی بی جا و بی معنا برای چه؟ تو می خواهی از خرگوش بیرون آوردن آخوندها از درون عمامه شان سخن بگویی، این چه ربطی به موضوع ادبیت و عربیّت و این ها دارد؟
شما یک لحظه دندان روی جگر بگذاری من توضیح می دهم.
اخیرا، بحث رییس جمهور سپاهی، در رسانه های حکومتی ایران، داغ شده و گویا قرار است حضرات برای نجات کشور از شرّ گرانی و بی عرضگی مدیران و غیره و غیره از سپاه محترم پاسداران کمک بگیرند و کشور را با دست های توانمند سپاهیان تبدیل به بوستان و گلستان کنند.
خب.
اولا این می شود یک مشغولیت جدید برای ما مردم بیکار و درمانده، که «وای خدایا! اگه سپاهیا رییس جمهور بشن چی میشه و چه خفقانی حاکم میشه و پس زنده باد نامزد های اصولگرا و اگر چیزی از «عارف» باقی مانده باشد، نامزدهای اصلاح طلب»!
بعد هم بیفتیم به جان هم و دِ بزن!
مگر همین اتفاق موقع نامزد شدن آیت الله رییسی نیفتاد و ما از ترس او نرفتیم سراغ روباه بنفش؟! و بعدش مگر همدیگر را تکه پاره نکردیم؟
این اول.
دوم این که رییس جمهور معمم داشته ایم، رییس جمهور کت شلواری هم داشته ایم، حالا نوبتی هم باشد، نوبت رییس جمهور یونیفورم پوش است که او هم بیاید تا رسیدن زمان مرگ خامنه ای یک تاج گل قشنگ روی سر ما بگذارد و ما از قبلی ها که خیری ندیدیم از این ها هم خیری نبینیم و کلکسیون رییس جمهور بازی کامل شود و یک راست برویم سراغ تغییر قانون اساسی و رهبر بشود همه کاره و سوسول بازی رییس جمهور و این ها بساط اش بر چیده شود!
و سوم این که ربط رییس جمهور پاسدار به بحث جایگزین کردنِ «استحمار» به جای «خر کردن»....
خواستم عرض کنم که مگر فرقی هست میان استحمار با خر کردن که فرقی باشد میان رییس جمهور سپاهی با رییس جمهور ملا و کت شلواری؟!
همانقدر که آن دو کلمه با هم فرق نمی کنند، این دو نوع رییس جمهور هم با هم فرق نمی کنند و جفت شان و یا بهتر است بگویم هر چهار کلمه، خلاصه اش می شود، همان خر کردن مردم و والسلام!
