ناهید تقوى همزمان با انقلاب ۱۳۵۷ (۱۹۷۹) هم‌راه بسیارى از اعضاى کنفدراسیون به ایران بازگشت و در ایران مبارزهاش را براى آزادى و عدالت اجتماعى ادامه داد. او در سال ۱۳۶۲ (۱۹۸۳) مجبور به ترک کشورش شد.
او اکنون بیش از دو ماه است که بدون هیچگونه توضیح قانونى و حقوقىِ جمهورى اسلامى، تحت بازجوئى و زندان انفرادى قرار دارد و تا کنون تنها توانسته است چند بار با خانوادهاش در ایران تماس تلفنى بگیرد.
ما اعضای پیشین کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی (اتحادیه ملی) CISNU از مجامع بینالمللى- حقوق بشری به ویژه از دولت آلمان مىخواهیم به بازداشت و حبس غیرقانونى ناهید تقوى اعتراض کنند و آزادى هر چه سریعتر او را بخواهند.

أمضاها
هنری آبراهامیان، حمید آزادی، سهیلا ارجمند، اردوان ارشاد، بیژن افتخاری، فرامرز افشار، حسین افصحی، کوروش افطسی، اکبر اقراقی، مینو الوندی، رویا بخشی، مهران براتی، علیرضا بنی فضل، فرامرز پاکزاد، تقی پوراعجم، تاجالدین پورمحسن، منوچهر بیات، نصرت تیمورزاده، فریدون جعفری، بیبی رابعه جعفری، علی چنگیزی، علی حجت، حسین حسینزاده، حمید حسینی، جعفر خدیر، اسفندیار خلف، محمد داور، محمد دشتی، پروین دهقان، عباس دهقان، مهدی ذوالفقاری، فریدون رحیمی، ریموند رخشانی، علی رسولی، محسن رضوانی، لیلا رفیع نوری، مجید زربخش، جلال سراجی، محمد سلیمانی، حبیب شالچیان، آرش شاه تیموری، احمد شافعی، پرویز شوکت، رسول شولتز، زری شمس، زهره شیشه، سرور صاحبی، جعفر صدیق، هرمز صمیمی، علی اکبر طاووسی، رضا طاهری، بهروز عارقی، نظیر علیزاده، داوود غلام آزاد، فریدون فعلی، حسن قاضی، خسرو قدیری، کریم قصیم، حسین کاظمیان، کاظم کردوانی، داریوش کرکوتی، عطا کرمزاده، جابر کلیبی، مریم کمالی، جهانگیر لقایی، بهمن مبشری، باقر مرتضوی، مجید مسرور، زمان مسعودی، امیر معیری، فائزه منزوی، اعظم منصوری، کریم منیری، محسن موسوی عزیزی، سیامک مؤیدزاده، رضا مهاجر، مینو مهرآموز، پرویز مهرافشان، همایون مهمنش، مهران میرفخرایی، سعید میرهادی، علی ندیمی، بهمن نیرومند، دارا نیرویی، شیدان وثیق، تقی هاشمی، فرشید یاسایی.

۱۵ دی ۱۳۹۹ - ۴ ژانویه ۲۰۲۱