پروردگارا یکی حکم به اطاعت از ولی فقیه می کند و امر او را امر شما می داند و دیگری با استناد به آیات و روایات جز ائمه معصومین را شایسته اولی الامر نمی پندارد، یکی ولایت ولی را مشروط به مقبولیت عامه می داند و دیگری رای مردم را در این امر دخیل نمی داند که هیچ شأن خبرگان رهبری را هم تنها کشف دانسته و پس از آن برای آنان جز اطاعت جایگاهی قائل نیست.

ای دادار نیک، دسته ای از اینان ما را به وحدت با دیگر مسلمین فرا می خوانند، فتوی به مقبولیت نماز جماعت به پیشوایی امام اهل سنت می دهند و عده ای از پهلوی شکسته بی بی دو عالم نمی توانند بگذرند و خلفای سه گانه را غاصب دانسته و پیروان آنان را خارج از دین و دیانت می پندارند.

ایزدا یکی عملیات بانکی در کشور امام زمان یعنی جمهوری اسلامی را مبتنی بر ربا دانسته و فریادش به عرش تو بلند است و دیگری آن را مبتنی بر احکام شریعت می داند و سود بانکی محیرالعقول آن را نوش جان دو طرف اعلام می نماید.

رب الارباب یکی ورود به حوزه موسیقی را به طور کلی اعم از غنایی و غیرغنایی معادل دخول در جهنم و خسران ابدی می پندارد و لذا خرید و فروش آلات مربوطه را حرام می داند و به همین علت و به تبع دیدگاه غالب صدا و سیمای نظام از نمایش آنها اجتناب می نماید و دیگری از اینکه کنسرت این و آن مورد تهاجم قرار می گیرد شکوه می کند که چرا با نگاهی چنین واپسگرا جوانان را از دین بری می نمایند. بگذریم که با کمال تأسف رئیس جمهور کشور اسلامی که خود ترانه های شجریان را گوش می کند و دوست دارد، از برپایی مجالسی چنین قبیح که در آن مرد و زن در کنار هم شرکت دارند، دفاع هم می کند. واویلتا با این مصیبت چه کنیم؟

یزدانا خود به ریز این امور و چندگانگی احکام اینان آگاهی و نیاز به شرح نیست که بزرگان دین ما حتی در مورد روز عید فطر هم با هم توافق ندارند، پس خود بگو ما چه کنیم؟ حضرت عباسی اگر خود جای ما بودی چه می کردی؟

الله تعالی اخیرا برخی از علما به حرمت شرکت در انتخابات رای داده اند و جواز آن را منوط به مطالبی کرده اند که از دید بسیاری از فقهای دین تو نص صریح قرآن است، به پیر به پیغمبر اگر من و امثال من چنین خواسته ای داشتند تا الان هزار و پانصد بار به جرم ارتداد بر بالای دار رقصیده بودیم، حالا خود بگو ما چه کنیم عده ای کثیری از فقها شرکت در انتخابات را واجب شرعی می دانند و برخی هر چند قلیل آن را مایه ناخشنودی تو اعلام کرده اند، چه کنیم؟ شرکت کنیم؟ شرکت نکنیم؟

خدایا اینها ما را که داخل آدم نمی دانند، از نگاه اینان ما مقلدیم و جایگاه چنین موجودی جز چشم گفتن نیست، پس لطفاً خود به هر طریقی که صلاح می دانید به این بزرگان بفرمایید اگر سخت است که در همه امور تخصصی دخالت نکنند و اعلام نظر در همه حوزه ها را وظیفه شرعی خود می پندارند، حداقل حرفهایشان را یکی کنند تا ما از این پریشانحالی بدر آییم.

در پایان من از علمای ربانی کمال تشکر را دارم که با اینگونه رفتار جامعه ما را به حقیقت امور آگاه ساخته و باعث رشد و تعالی آنان شده اند.

عزت زیاد