ایران وایر - منابع نزدیک به خانواده بهنام محجوبی و درویشان گنابادی میگویند که جسد او که در بیمارستان جان باخت، با هواپیما به کرمان منتقل شده است.
محجوبی هشت روز قبل - ۲۵ بهمن- از زندان اوین به بیمارستان لقمان تهران منتقل شد. مسئولان سازمان زندانها مدعی شدند که او در زندان دچار «مسمومیت دارویی» شده بود. دو روز پس از این واقعه، علیرضا روشن، شاعر و از درویشان گنابادی به زمانه گفت:
«محجوبی از روز دوشنبه ۲۷ بهمن ماه فوت کرده و به همین دلیل به مادر او اجازه ملاقات با فرزندش داده نمیشد.»
مادر و همسر محجوبی در هشت روز گذشته در مقابل بیمارستان لقمان حضور داشتند و بارها خواستار ملاقات با او شدند. خواستهای که تنها یک بار پذیرفته شد. آنهم زمانی که محجوبی علایم حیاتی نداشت و به بخش مراقبتهای ویژه منتقل شده بود.
👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
در روزهای گذشته صالحه حسینی، همسر بهنام محجوبی در پیامی ویدئویی از مقابل بیمارستان لقمان گفته بود:
«بهنام چند روز است در آی سی یو نگهداری میشود. روز اول اعلام کردند که بهنام فوت شده و بعد مشخص شد که هنوز با دستگاه زنده است. روز بعد پزشک گفت که ریه بهنام درگیر بوده و نصف ریه کار نمیکند و پر از ترشحات است و بدن او ورم کرده و میخواهیم ساکشن ریه انجام دهیم. روز دیگر پرستار گفت که حال بهنام خوب است.»
بهنام محجوبی را در زندان شکنجه کردند، برای شکنجه بیشتر به «امینآباد» منتقلش کردند. درآنجا هم شکنجه شد. از درمان و مداوای او جلوگیری کردند، پس از وخامت حالش به بیمارستان منتقل شد و در نهایت سوم اسفند جسدش را با هواپیما به کرمان منتقل کردند.
محجوبی ۲۵ بهمن پس از آنچه که مسئولان زندان اوین «مسمومیت دارویی» عنوان کردند، به بیمارستان لقمان تهران منتقل شده بود. او در زندان و بعد امینآباد شکنجه شده بود. مسئولان زندان با وجود اینکه محجوبی از بیماری «پنیک اعصاب» رنج میبرد و طبق رأی سازمان پزشکی قانونی و شورای پزشکی که در ماههای بعد برای او صادر شد، توان تحمل کیفر را نداشت، مانع درمان و مرخصی استعلاجی او شدند.
بهنام محجوبی حدود دو سال پس از وقایع «گلستان هفتم» یعنی در مرداد ماه ۹۸ به دلیل شرکت در این تجمع اعتراضی بازداشت و سپس در دادگاه انقلاب تهران بابت اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به دو سال حبس تعزیری و دو سال محرومیت از عضویت در احزاب، گروهها و دستههای سیاسی یا اجتماعی محکوم شد.
این درویش گنابادی در حالی در ۳۱ خرداد ۹۹ برای اجرای حکم حبس به زندان اوین فراخوانده شد و مسئولان زندان برای اعمال فشار بیشتر بر این زندانی به جای مداوایش، روز ششم مهر ۹۹ در حالی که بدن او نیمه فلج بود، او را به تیمارستان امینآباد تهران، محل نگهداری بیماران روانی منتقل کردند و او در آنجا هدف آزار و اذیت قرار گرفت.
او پس از بازگردانده شدن به زندان در یک پیام صوتی از شکنجه خودش در امینآباد پرده برداشته و گفته بود:
« «به من گفتند باید امروز به حمام بروی. گفتم من مشکلی ندارم. اما همه را لخت لخت کردند. گفتم این دور از شخصیت و انسانیت است. اما همه را لخت کردند و با آنها مسخرهبازی درمیآوردند. من زیر بار نرفتم. اما آن صحنه را دیدم. من [در امینآباد] افول و فنای انسانیت را دیدم.»
خانواده محجوبی و درویشان گنابادی در روزهای گذشته از مسئولان سازمان نظام پزشکی خواسته بودند تا در روند درمان او مداخله کنند و اجازه بدهند پزشک معتمدشان در روند درمان حضور داشته باشد. خواستهای که نادیده گرفته شد.